« انتخاب سرخ »

کجا رفتی تو هم سنگر در آتش با شتابی سرخ ؟
کجا رفتی به هنگام خطر پا در رکابی سرخ ؟

اگر آن روز بر میدان مین خفتی نگاهت سبز
غروب اما به روی دشت دیدم آفتابی سرخ

وداع آخرینت بود یادم هست در آتش
به من گفتی سماع عشق، یعنی پیچ و تابی سرخ

عقاب قله هاي فتح در دستت، تو مي داني
نمی آید ز سمت آسمان دیگر خطابی سرخ

سحر در حسرت پروازتان گفتم غزلخوانم
تو نوشيدي شهادت را مثال يك شرابي سرخ

زمانی از تو پرسیدم که همسنگر، شهادت چیست؟
بدون سر به من گفتی : بگو از انتخابی سرخ..











« سنگرها »
تقدیم به سنگر نشينان دفاع مقدس
شاعر: معصومه سراجی (ص .سیستانی)
=======
سري افكنده ام ديوانه در ميدان سنگرها
بزن گوئي اگر داري از آن چوگان سنگرها

صفاي محفل جبهه تمام غم برد از دل
نواي نينوايش هست بلاگردان سنگرها

چوبوي آتش و سنگر تمامي بركشد دامن
كه دارند قدسيان آنجا سروسامان سنگرها

دو عالم می برد در جان ، شب مهتابي سنگر
چنين ره مي سپارد دل دراين دالان سنگرها

عقيق مهر همرزمان ؛ نشانی همچو خون دارد
روان چون حكم «بسم الله» در اين ديوان سنگرها

شب مهتابي سنگر، درون انجمن شمعي
چراغ شادي افروزد در این ايوان سنگرها

ابد مدهوش خود دارد كلام جنگ و ميدانش
دري بگشوده ام پنهان به يادستان سنگرها..

اوشیدا