یادداشت/ عباس نورزائی
حماقت مدرن/ هنرمندمحوری تا کجا؟
16 مرداد 1396 ساعت 9:13
امروزه شاهد آنیم که هنرپیشگان سینما و اهل موسیقی٬ بخش وسیعی از برنامه های شبکه های مختلف صدا و سیمای کشورمان را به خود اختصاص داده اند.
به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ گرچه هنرمندان واقعی باید در جامعه در قواره ی خودشان مورد توجه باشند٬ اما جامعه ی ما امروز بیش از همه چیز نیازمند برجسته کردن «کارآفرینان» است. باید دانشمندانی که شرکت های دانش بنیان ایجاد کرده با تولید «ایده»٬ آن را در بوته ی آزمایش می گذارند و «نوآوری» خلق می کنند و آنگاه با تولید انبوه آن زمینه های «کارآفرینی» را فراهم می آورند٬ مورد توجه بیشتر مردم قرار گیرند و به ویژه جوانان با کار آنها آشنا شوند تا ترغیب به عمل مشابه گردند.
بد نیست بدترین شکل ممکن در هنرمندمحوری را در دنیا مورد واکاوی قرار دهیم:
«مانزونی» نقاش و مجسمه ساز ایتالیایی در نقد هنر مدرن دست به اعمال عجیی زد. مانزونی در برههای، بادکنکهایی را تحت عنوان «بازدم هنرمند» به بازار هنر عرضه کرد. اینها یک سری بادکنکهای سفید یا آبی بودند که با دم او باد شده و به پایههای چوبی متصل بودند که بر روی آن پایهها نوشته شدهبود: «پیرو مانزونی - بازدم هنرمند». این اثر با استقبال زیادی رو به رو می شود و تعداد زیادی از هواداران او پول هنگفتی بابت آن می پردازند.
او در اقدام بعدی٬ مدفوع خود را در ۹۰ قوطی کنسرو جای داد و بر آنها اتیکتی با عنوان «مدفوع هنرمند» به انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی چسبانده و بر روی سطح بالاییِ هر قوطی٬ شمارههایی را از یک تا ۹۰ درج و روی همه ی آنها را امضاء کرد. هر یک از این قوطیها که سی گرم وزن داشترو به شکل کنسرو بود.
مانزونی شروع به فروش این مجموعه ی هنری خویش کرد و هر قوطی را به قیمت طلای هم وزن آن به بازار هنر عرضه کرد.
خرید قوطی های مدفوع هنرمند هم قیمت با هم وزن آن قوطی از طلا شد و حتی گالری مشهور تیت لندن به قیمت ۲۲۳۰۰ پوند و سپس در سال ۲۰۰۷ در حراج ساوسبی به قیمت ۱۲۴۰۰۰ یورو آنها را معامله کردند.
مانزونی می خواست نشان دهد در عصر تولید انبوه اثر هنری مدرن٬ نفسِ تولیدِ اثر٬ مهم نیست٬ بلکه خود هنرمند است که هر چه بخواهد تولید کند به عنوان نشانه ای ارزشمند مورد استقبال قرار بگیرد.
امروزه این نگاه نه تنها به هنرمندان بلکه به تمام چهره های معروف بین المللی اعم از سیاست مدار، ورزشکار، بازیگر سینما و خواننده ی پاپ اشاعه پیدا کرده است.
خیلی دور نرویم به برنامه ی «خندوانه» عمقی تر توجه کنیم که چه محتوایی دارد؟
در آمریکا عده ای برای اینکه یک وعده شام در کنار هیلاری کیلینتون یا ترامپ یا فلان ستاره ی هالیوود بخورند٬ حاضر به پرداخت دهها و صدها هزار دلار هستند، یا پیراهن عرق کرده ی فلان فوتبالیست چندین هزار دلار به فروش می رود، شلوار پاره ی «جاستین بیبر» و مدل عجیب ریش و تتو های فلان خواننده ی رپ در سراسر دنیا به عنوان مد مورد استفاده قرار می گیرد.
برهنه شدن و فحاشی در آثار فلان خواننده به عنوان یک حرکت آوانگاراد مورد تحسین قرار گرفته و مدام در دنیا تقلید می شود.
این همان مدفوع کنسرو شده ی مانزونی است که روز به روز در حال فراگیر شدن است و متأسفانه به صورت خیلی آرام بوی این مدفوع به مشام دست اندرکاران اهل هنر این کشور نیز رسیده است.
انتهای پیام
کد مطلب: 60576
آدرس مطلب: https://www.oshida.ir/vdcd9k09.yt0z56a22y.html