به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: هنگامی که این سلولها به موشهای دیابتی پیوند زده شد، سطوح قند خون آنها تقریبا به حالت عادی برگشت.

به گفته دانشمندان موسسه گلداستون، روش استفاده شده برای تبدیل این سلولها ایمنتر از شیوه‌های دیگری است که در حال حاضر برای تبدیل یک نوع سلول به نوع دیگر مورد استفاده است.

اگراین درمان با همین نرخ موفقیت در موشها در انسان نیز انجام شود، می‌تواند به معنی پایانی برای تزریقات روزانه انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک باشد.

به گفته بنیاد تحقیقات دیابت JDRF، دیابت نوع یک یک بیماری خودایمنی است. این امر بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن بجای سلولهای بیگانه مانند باکتریها، به سلولهای سالم حمله می‌کنند.

در دیابت نوع یک، سیستم ایمنی به تخریب سلولهای بتای تولدیکننده انسولین در پانکراس می‌پردازد. انسولین هورمونی است که برای متابولیزه کردن کامل کربوهیدارتها در غذا به منظور ارائه انرژی برای بدن و مغز مورد نیاز است.

افراد مبتلا به این بیماری میزان کمی انسولین دریافت کرده یا اصلا دریافت نمی‌کنند. از این رو باید دوزهای روزانه انسولین به آنها تزریق شده یا هر چند روز یکبار از پمپ انسولین برای انتقال این پروتئین از طریق یک لوله کوچک در زیر پوست استفاده کنند.

اگرچه جایگزین کردن سلولها بتا از طریق پیوند موفقیت‌آمیز بوده اما با اشکالاتی همراه است. برای مثال افرادی که تحت این پیوند قرار می‌گیرند، برای بقیه عمرشان باید از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف کنند که خطرات طولانی‌مدت و عوارض جانبی دارند. همچنین اهداکننده‌های زیادی که با تقاضای احتمالی مطابقت داشته باشند، وجود ندارد.

موضوع دیگر این است که سیستم ایمنی در بدن مبتلایان به دیابت نوع یک همیشه آماده تخریب سلولهای جدید تولیدکننده انسولین است.

در اینجا بود که محققان تصمیم گرفتند سلولهای پوست را به سلولهای بتا تبدیل کنند. آنها توانستند سلولهای پوست را بدون نیاز به برگردادندن آنها به حالت بنیادی اولیه، به فعالیت مشابه سلولهای بتای پانکراس بدون ویروس وادارند.

این محققان از مولکولهای کوچک یا داروهایی برای ترغیب فعالیت سلولی استفاده کردند.

آنها این دستاورد را یک گام نخست در این زمینه خوانده و پیش‌بینی زمان آغاز کارآزمایی‌های انسانی را بسیار زودهنگام دانسته‌اند.

اوشیدا