گزیده ای از زندگینامه و ایثارگریهای جانباز سرفراز، امیر سرتیپ شهید عبدالله دشتی زاده ( بَزّی )

15 ارديبهشت 1393 ساعت 20:07

اوشیدا: ایشان در سالهای ۱۳۷۱ و ۱۳۸۱ طی دو مرحله درگیری با اشرار مسلح در مجموع مفتخر به ۶۷% جانبازی شدند و در نهایت در عصر عاشورایی یازدهم تیرماه ۱۳۸۴ به همراه هفت تن از یارانش در درگیری با اشرار مسلح به فیض شهادت نائل آمدند.


به گزارش پایگاه خبری اوشیدا:شهید امیر سرتیپ حاج عبدالله دشتی زاده در اول بهمن ۱۳۳۶ در خانواده ای مذهبی و کشاورز در روستای بزی واقع در بخش پشت آب شهرستان نیمروز دیده به جهان گشود.
تا پنجم ابتدایی را در مدرسه حکمت بزی روستای بزی گذراند. در سال ۱۳۵۵ به استخدام شهربانی سابق درآمد، با توجه به استعداد ذاتی و هوش فراوانی که داشت همواره منشا کشفیات مهمی در دوران پر افتخار خدمتش بود. در سال ۱۳۶۲ به جبهه اعزام و مدت دو سال در جبهه های حق علیه باطل حضور داشتند. 
این شهید عزیز ، قبل از شهادت طی درگیریهایی که با اشرار مسلح داشتند مفتخر به ۶۷% جانبازی گردیده بودند و در حقیقت شهید زنده بودند و در نهایت خدا پاسخ جانبازی وی را به بهترین شکل ممکن داد.

مرحله اول در سال ۱۳۷۱ زمانی که در سمت ریاست آگاهی شهرستان بم بودند، در درگیری با چند تن از اشرار با سابقه و خطرناک منطقه مورد اصابت گلوله اشرار از خدا بی خبر قرار گرفتند .
سال ۱۳۷۱ من کودکی ۷ ساله بودم ، اما یادم هست که می گفتند اگر کمی دیرتر به بیمارستان کرمان رسیده بودند، همان موقع شهید شده بودند اما گویی خداوند او را برای امور و ماموریتهای دیگری همچنان بر روی زمین لازم داشتند.

همچنین ایشان در درگیری با اشرار مسلح و سارقین سابقه دار بانک در سال ۱۳۸۱ در شهرستان زاهدان که در سمت معاونت آگاهی شهرستان زاهدان بودند مجدد مورد اصابت گلوله قرار گرفتند که به دلیل اینکه گلوله دو زمانه عمل نمود منجر به جراحت بسیار سختی شد ، و باعث شد که تقریبا مدت یک سال طول بکشد.
این شهید بزرگوار بتواند بر روی زمین به راحتی قدم بگذارد. اما گویی خداوند سرنوشت ایشان را شکل دیگری رقم زده است و همچنان به دلاوری ایشان برای انجام ماموریتهایی که به جرات می توان گفت الهی بودند نیاز بود. البته این مطلب نیز قابل ذکر است که جوانمردی این انسان فداکار تنها در درگیری با اشرار و سارقین نبود بلکه در برخورد با دیگران به خصوص با کودکانی که پدرشان را از دست داده بودند نیز نمایان بود. ( شاید ... نه، مطمئنا می دانستند که خیلی زود مجبور به ترک خانواده و فرزندان می شوند و فرزندان خودش نیز سایه پدر را از دست خواهند داد.....)

در نهایت در تاریخ ۱۱/۴/۱۳۸۴ در درگیری با یکی از خطرناکترین اشرار منطقه که چندین بار اقدام به بستن جاده و قتل و غارت مسافران کرده بود، در منطقه کورین زاهدان، با اصابت گلوله اشرار به درجه رفیع شهادت رسیدند و به دیدار خدای خود شتافتند. فردی که از عهده تمامی امتحانات و ماموریتهای الهی به خوبی بر آمده بود در نهایت در ظهر عاشورایی ۱۱ تیرماه ۱۳۸۴ به نهایت پاداش خود رسید و ما را در حسرت دیدارش سوزاند. پیکر مطهر این شهید عزیز در بهشت مصطفی ( مزار شهدا) زاهدان به خاک سپرده شد.


کد مطلب: 26233

آدرس مطلب: https://www.oshida.ir/vdcfm0d0.w6dvmagiiw.html

اوشیدا
  https://www.oshida.ir