اوشیدا - کاهش آب چاهنیمه ها در پی تبخیر و بد عهدی افغانستان

کاهش آب چاهنیمه ها در پی تبخیر و بد عهدی افغانستان

امروز تنها روزنه امید مردم ، دستیابی به آب های ژرف است، این آبها بلکه بتوانند کمبود آب ناشی از عدم ارسال حق آبه از سوی کشور افغانستان را جبران کنند.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ پس از خشکی کامل تالاب هامون، تمامی امید مردم سیستان ، به آب موجود در چاهنیمه ها است، آب شیرینی که با کم شدن مقدار زیادی از سطح آب باعث نگرانی در ، بین مردم شده است. مردم سیستان سالهاست که با استفاده از آب شیرین چاهنیمه ها ، آب شرب خود را تامین می کنند، این آب همچنین برای مصرف شهرستان زاهدانی نیز از طریق لوله ارسال می شود. وقتی اولین خط لوله آب به زاهدان افتتاح شد آمار و ارقام و پیامهای امیدوار کننده ای شایع شد. گفته شد: حجم آب در چاه نیمه های ، یک ، دو و سه نزدیک به ششصد میلیون متر مکعب است. حداکثر میزان آب انتقالی به زاهدان طی یکسال بیست میلیون متر مکعب و میزان آب مورد نیاز( یکسال) برای شرب و کشاورزی سیستان سی میلیون متر مکعب است. نکته قابل تعمق در این آمار، میزان تبخیر آب بود که آن را از سطح چاه نیمه بیش از 120 میلیون متر مکعب برآورد کرده بودندالبته این میزان تبخیر در هنگام پرآبی برآورد شده و مسلما وقتی حجم آب کم شود تبخیر به میزان چشمگیری افزایش می یابد حال مردم بیم آن دارند که ذخایر طبیعی آب در سیستان نیز همانند هامون خشک و ازبین بروند، با از بین رفتن این گودال های طبیعی ، به طور حتم حتی یک نفر نیز در سیستان باقی نخواهد ماند. امروز تنها روزنه امید مردم ، دستیابی به آب های ژرف است، این آبها بلکه بتوانند کمبود آب ناشی از عدم ارسال حق آبه از سوی کشور افغانستان را جبران کنند. غلامحسین لکزائیان پور رئیس آبفا روستایی شهرستان زهک در این خصوص به خبرنگار اوشیدا گفت: تنها مشکل آب در چاهنیمه ها وجود جلبک در این آب است و مشکل دیگر وجود ندارد. وی افزود : این جلبک ها تنها طعم و مزه آب را عوض کردند که با تغییر هوا از بین خواهند رفت. یکی از شهروندان سیستانی نیز در این خصوص گفت: بدانید که بحران آب در سیستان جدی است و بایستی چاره ای اساسی برای خروج از این بن بست و بحران شود. وی گفت: آنچه که مسلم است و اولویت دارد احیای هامون و چاه نیمه ها با پیگیری حق آبه سیستان از افغانستان با اعمال تمهیدات تشویقی و تنبیهی است . وی بیان داشت: آب های ژرفی با صدها میلیارد متر مکعب حجم آب تجدید شونده می تواند اولویت دوم باشد که هر چند برآوردهای اولیه امیدوارکننده بوده ولی هنوز کیفیت و کمیت ان در حال بررسی است و میطلبد که مردم، نمایندگان و مدیران برای تداوم تحقیقات و نتایج آن پیگیر و مطالبه گر باشند. این شهروند سیستانی اضافه کرد: سوم اولویت انتقال آب از دریای عمان است که در حال حاضر هم تکنولژی شیرین سازی آب شور آن در کشور موجود است و هم انتقال آب ، توجیهات فراوان زیست محیطی، اقتصادی ، اجتماعی و... دارد ، البته خط انتقال آب زابل به زاهدان می تواند به صورت معکوس از زاهدان به زابل مورد استفاده قرار گیرد. آنچه انتظار میرود اینست که بپذیریم که برای حل بحران آب سیستان گذاردن تنها یک گزینه بر روی میز، اشتباهی استراتژیک و غیر قابل بخشش است و همه گزینه ها باید پیگیری شود. مدیران ، مسئولان و نمایندگان سیستان بزرگ همه مسئولند و باید بدانند که تمامی اقدامات مثبت و منفی ، کارآمدی و ناکارآمدی شان در زیر ذره بین کارشناسان و دلسوزان منطقه قرار دارد و دیر یا زود اگر اقدامات موثری انجام ندهند؛ طشت رسوایی شان از بام خواهد افتاد. انتهای پیام/