به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: برخی از بزرگان این طایفه معتقدند که از نظر تباری منتسب به حربن ریاحی هستند و به علت آنکه جدشان، راه را بر حسین بن علی و یارانش در کربلا بستند.به این نام موسوم شده‌اند. اما طبق نظریه جی.پی.تیت ریشه عرب بودن این طایفه را ضعیف می‌داند. یک نظریه دیگر که چندان نامعقول جلوه نمی‌کند، اینکه طایفه راهدار را بازماندگان جماعتی از راهبانان آزاده معرفی می‌کند که راه را، برای حرکت کاروان‌های عبوری از سرزمین سیستان و جاده ابریشم، امنیت می‌بخشیدند و با این کار دست راهزنان توسط این گروه از کاروان‌ها قطع می‌شده‌است. و همچنین جد بزرگ راهدارها به نام حسین خان بخشی، رییس قورخانه ملک بهرام و ملک جلال الدین کیانی بوده و به علت رابطه حکومتی بین ملک جلال الدین و شاه کامران (پادشاه هرات) موظف بوده که جهت حمل و جابجایی نیرو و اسلحه بین سیستان و هرات رفت وآمد داشته باشد. و نیز راههای تجاری را امن سازد.و به نظر می‌رسد به دلایل بالا به این نام موسوم شده‌اند.
سکونت

محل سکونت فعلی این طایفه در ده اسماعیل قنبر و ده ملا علی و ده کرمی از منطقه شیب آب و ده راهدار از منطقه پشت آب شهرستان زابل، شهرستان سرخس و استان گلستان می‌باشد.
بزرگ طایفه

بزرگ طایفه رهدار در اواخر قرن ۱۳هجری شمسی کدخدا علی رهدار نام داشته‌است که در سال ۱۳۳۷ به دیار باقی شتافته‌است.محل استقرار وی ده اسماعیل قنبر بوده‌است که قریه‌های اسماعیل قنبر، ده کرمی، ده جعفر تحت نفوذ وی بوده‌است.
بازدید کننده گرامی شما میتوانید جهت تکمیل و بروز رسانی اطلاعات طوایف سیستان مارا یاری نمایدایمیل:info@oshida.ir

اوشیدا