به گزارش پایگاه خبری اوشیدا" گروهک تروریستی انصارالفرقان، مستقر در پاکستان، مسئولیت این جنایت را بر عهده گرفته است.
اکنون سؤال اینجاست. چرا اشرار، مرزبان‌ها را شهید می‌کنند؟!
*شاید عده زیادی از مردم ندانند که هم‌اکنون بیش از ۸۰ گروهک تروریستی ضد ایرانی در کشور پاکستان فعالیت می‌کنند.
گروه‌هایی که عموماً بهانه مطالبات مذهبی از حکومت ایران و حرف‌هایی غیر واقعی نظیر دشمنی جمهوری اسلامی با اهل سنت و توهین مسئولان ایران به ام‌المؤمنین عایشه و جناب خلفای راشدین! را مطرح می‌کنند اما با سرویس‌های جاسوسی غربی و منطقه‌ای در ارتباط‌ند، از طرق نامشروعی همچون حمل و ترانزیت مواد مخدر و آدم‌ربایی کسب درآمد می‌کنند و اگرچه بسیاری از آنها در روزهای نخستین نیز با عزم ایجاد یک مانیفست مذهبی وارد صحنه می‌شوند اما به مرور تبدیل به گروهک‌هایی با کارکرد ترورهای کور و امربَری برای اجانب تبدیل می‌شوند.
اما همین گروهک‌ها بویژه از سال ۸۰ به این‌سو زیر ضربه وزارت اطلاعات و نیروهای ناجا، سپاه و ارتش قرار گرفته‌اند بصورتیکه هم‌اکنون به هیچ عنوان، امکان عرض اندام خاصی برای آنها در داخل خاک ایران وجود ندارد.
لازم به ذکر است که هسته‌هایی از همین گروهک‌ها در سال‌های قبل از ۸۰ گاهی با اجیر کردن بیش از یکصد تفنگچی، به راه انداختن کاروان‌های ۴۰ دستگاهی و گاهی اشغال یک روستا در داخل ایران اقدام به رجزخوانی علیه مردم و حکومت می‌کردند اما به فضل الهی، عنایات امام زمان(عج) و تدابیر رهبر فرزانه انقلاب که در ذهن و بازوی وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، سپاه پاسداران، ارتش و بسیجیان دلاور بلوچ متبلور شد؛ دست و پای این عناصر منحرف، خودفروخته و متوهّم قطع شد.
تحرکات این گروهک‌ها که داعیه دلاورمردی و جنگاوری! نیز دارند هم‌اکنون صرفاً منوط به داخل خاک پاکستان شده است و عملیات‌های آنها که زمانی در نزدیکی برخی شهرهای جنوبشرق کشور و گاه در مرکزیّت خانه‌های تیمی در شهرهای ایران انجام می‌شد، تبدیل به مشتی ترور و کمین کور بر سر راه خودروهای نظامی ایران و سپس فرار به داخل خاک پاکستان شده است.
گروهک‌های اشاره شده که تحقیقاً از هیچ استعداد عملیاتی، اطلاعاتی و حتی گفتمان عمیق مذهبی برخوردار نیستند؛ مجبورند با نان بخور و نمیری که سرویس‌های جاسوسی غربی و منطقه‌ای و گاهی مخالفان جمهوری اسلامی ایران، به نسبت تعداد پروژه‌های خرابکاری در اختیار آنها قرار می‌دهند زندگی محقرانه‌ای را بگذرانند.
این گروهک‌ها همچنین دچار اختلافات عمیق درون گروهی و میان‌گروهی عمیقی نیز هستند که همواره طی سال‌های گذشته به دلایل مختلفی بروز یافته و منجر به درگیری‌های درون گروهی و منازعه با سایر گروهک‌ها شده است بگونه‌ای که انشقاق و انشعاب و کشته شدن سران برخی گروهک‌ها یک روال دائمی محسوب می‌شود.
مقولات اشاره شده، این گروهک‌ها را صرفاً مجبور کرده است که هر از گاهی از آنسوی مرز، به سمت اهدافی در داخل ایران شلیک کرده و اسم این ترور کور که متأسفانه با شعار الله‌اکبر! هم صورت می‌گیرد را جنگ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران بگذارند.
این در حالی است که باید دانست همین عملیات‌های کور نیز در صورت هماهنگی دولت پاکستان و دستگاه اطلاعاتی این کشور با مسئولان ایرانی قلع و قمع خواهد شد.
مقامات انتظامی و امنیتی کشورمان تاکنون چندین مرتبه به دولت پاکستان در زمینه برقراری امنیت در خاک این کشور و مناطق هم‌مرز با ایران پیشنهاداتی را ارائه کرده‌اند اما پاکستان تاکنون از قبول این پیشنهادات طفره رفته است.
با این حال اما به نظر می‌رسد صبر مقامات امنیتی ایران در حال به سر آمدن باشد و مشکل کمین‌های کور علیه خودروهای نظامی ایران در مرز نیز با عقب راندن اشرار به نقاطی بسیار دورتر از مرز ایران مرتفع شود.
تجربه نشان داده است که سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال ناامنی‌های منطقه‌ای و در وهله اول، رفع فتنه و ناامنی با همکاری خود کشورهاست اما به نظر می‌رسد دولت پاکستان هنوز قصد همکاری با ایران را در این زمینه ندارد.
گفتنیست، سردار دهقان، وزیر دفاع کشورمان اخیراً در حاشیه اجلاس امنیتی مسکو و در دیدار با وزیر دفاع پاکستان مراتب اعتراض شدید و ناخرسندی جمهوری اسلامی ایران از عدم برخورد جدی دولت پاکستان با تحرکات تروریستی در خاک این کشور علیه مردم ایران را اعلام کرد.
