امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۳۲۵۹۲

اوشیدا: در هفدهم فروردین ماه ۹۳ ، ۴ مرزبان ایرانی گروگان گرفته شده توسط گروه جیش العدل با تلاش های دستگاههای ذی ربط و همکاری ریش سفیدان محلی آزاد شدند، اما جمشید دانایی فر همراه آنان نبود.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: حدود 210 روز پیش پنج دیده بان مرزبانی ایران در هفدهم بهمن ماه سال گذشته در منطقه جکیگور استان سیستان و بلوچستان ربوده شدند که گروهک تروریستی موسوم به جیش العدل با انتشار تصاویری مسوولیت ربودن این مرزبانان را برعهده گرفت. در هفدهم فروردین ماه ۹۳ ، ۴ مرزبان ایرانی گروگان گرفته شده توسط گروه جیش العدل با تلاش های دستگاههای ذی ربط و همکاری ریش سفیدان محلی آزاد شدند، اما جمشید دانایی فر همراه آنان نبود.

تایید و تکذیب شهادت جمشید دانایی فر از سوی مسئولین استانی و کشوری

روح الله جمعه ای رئیس مرکز اطلاع‌رسانی و امور بین‌الملل وزارت کشور در واکنش به خبر شهادت جمشید دانایی فر که به نقل از معاون استاندار سیستان و بلوچستان منتشر شده است، گفت: تا زمانیکه دولت پاکستان مستندات خود را در ارتباط با مرزبان ربوده شده در اختیار ما قرار ندهد، هیچ خبری مورد تائید وزارت کشور نیست.

علی اصغر میرشکار معاون امنیتی استاندار سیستان و بلوچستان در گفتگو با اوشیدا بیان داشت: اطلاعات و شواهد به دست آمده حاکی از شهادت جمشید دانایی‌فر مرزبان ربوده شده ایرانی به دست اشرار است.
وی افزود: تعدادی از رسانه ها با مطرح کردن موضوعاتی از قبیل پناهندگی دانایی فر و مسائلی از این دست خانواده وی را مورد تشویش و نگرانی قرار داده اند که جای دارد چنین حرکاتی از سوی رسانه ها بصورت جدی خودداری شود.
حسین ذوالفقاری معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور نیز در خصوص وضعیت دانایی فر گفت: از زمان انتشار اخباری مبنی بر شهادت جمشید دانایی فر ما همچنان پیگیر این موضوع هستیم تا چنانچه سند و مدرکی دال بر تایید قطعی شهادت وی وجود دارد اعلام کنند اما تاکنون هیچ سند و مدرکی در این زمینه ارایه نشده است.
وی ادامه داد: ما از شورای تامین استان سیستان و بلوچستان خواسته ایم تا دلیل، مدارک و اسناد خود را در این زمینه به وزارت کشور اعلام کنند.

سید باقر حسینی نماینده مردم سیستان و عضو هیأت رئیسه کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس در گفتگو با خبرنگار اوشیدا اظهار داشت: تا کنون هیچ سند و مدرکی دال بر شهادت جمشید دانایی فر وجود ندارد.

وی با بیان اینکه هر چند برخی از منابع محلی خبر از شهادت وی دادند اما از لحاظ شواهد و قرائن و اسناد و مدارک ،هیچ سند و مدرکی دال بر شهادت ایشان وجود ندارد.

عضو هیأت رئیسه کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس در ادامه گفت: از سوی مسئولین امنیتی استانداری سیستان و بلوچستان شهادت دانایی فر تایید شده است و تاکید داشتند که بپذیریم که ایشان به شهادت رسیدند اما تا کنون هیچ سندی دال بر شهادت ایشان ارائه نشده است و کسی هم ادعا نکرده است.

خانواده چشم به راه جمشید دانایی فر
جمشید دانایی فر در هفتم دی ماه سال ۱۳۶۶ در شهر زابل و در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود.
زهرا خواهر بزرگتر جمشید که اینک همچون سایر خانواده دلتنگ دیدار برادر است، اظهار داشت: جمشید پس از دریافت مدرک دیپلم به خدمت سربازی رفت و پس از پایان دوره خدمت ضرورت با شرکت در آزمون استخدامی نیروهای انتظامی در اواسط نیمه سال ۱۳۸۹ به عنوان مرزبان در شهرستان هیرمند کار صیانت و حراست از مرزهای شرقی کشور را در مرز ایران و افغانستان عهده دار شد.

جمشید همزمان با به استخدام درآمدن در نیروهای مسلح از دانش آموختگی غافل نشد و موفق شد تا در رشته ادبیات در دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان زابل نیز مشغول به تحصیل شود.

زهرا دانایی فر با بیان اینکه جمشید عاشق کارش بود در این رابطه گفت: مرزداری و مسئولیت پاسداری از مرز به ویژه در اقلیم سیستان کار بسیار سخت و دشواری است و ما هر زمان که جمشید به خانه بر می گشت از رنگ و روی زرد و چهره خسته و پر از خاکش به خوبی شرایط کار سخت وی را درک می کردیم اما او هیچ گاه سخنی از سختی کارش به میان نمی آورد و گله ای نکرد و تنها هنگامی که از مرز بر می گشت به ما می گفت اجازه بدهید کمی بخوابم بعد صحبت می کنیم.

وی در خصوص زندگی جمشید نیز گفت: برادرم سال ۹۱ با دختر دایی اش ازدواج کرد که حاصل این ازدواج ۱۵ اسفندماه ۹۲ به تولد نوزادی به نام امید رضا منتج شد. جمشید در سفر آخری که سال گذشته به مشهد الرضا داشت به دلیل عشق و ارادت به امام هشتم(ع) نام فرزندش را قبل از تولد به نام امید رضا نامگذاری کرد.


جمشید خانه مستقلی از خود ندارد و زندگی مشترکش را در همین خانه پدری آغاز کرد و قبل از به دنیا آمدن فرزندش سعی کرد با پس انداز کمی که داشت خودروی مستعملی را خریداری کند تا فرزندش را در برابر گرمای سوزان و توفان های سیستان حفظ کند. جمشید ۱۴بهمن ماه برای انجام خدمت در مرز سراوان راهی منطقه شد و قرار بود که پس انجام ماموریت در اسفند ماه برای وضع حمل همسر و دیدار با نخستین فرزندش به زاهدان باز گردد اما غافل از این بود که عده ای از خدا بی خبر و شرور در کمین وی نشسته بودند تا خواب را از چشم مردم این کشور بربایند و مانع دیدار وی و فرزندش شوند.

زهرا دانایی فر با ابراز نارضایتی از نحوه اطلاع رسانی و بازتاب اخبار ضد و نقیض رسانه ها ادامه داد: متاسفانه رسانه ها در این مدت با انتشار اخبار غیر واقعی مبنی بر شهادت و یا کشته شدن جمشید بار ها بر اضطراب و نگرانی خانواده افزوده و به آن دامن زدند.

وی از رسانه ها خواست تا قبل از اطمینان از صحت و سقم اخبار و در دست داشتن اسناد رسمی و مستند دست به تحریک و یا بازیچه قرار دادن احساسات یک خانواده نگران نزنند.
وی افزود: جنگ روانی و اخبار ضدو نقیض و نادرست رسانه ها در این مدت بیشتر از نبود جمشید ما را آزار داده است.

هفدهم بهمن ماه سال ۹۲ پنج مرزبان جمهوری اسلامی ایران به نام های ˈرامین حضرتی، سجاد زاهانی، جمشید دانایی فر، محمد نظامی و جمشید تیموریˈ در منطقه مرزی جکیگور استان سیستان و بلوچستان ربوده شدند و دو روز بعد گروهکی موسوم به "جیش العدل" با انتشار تصاویر آنان، مسوولیت این اقدام تروریستی را بر عهده گرفت.
با گذشت چند روز از این ماجرا گروهک مطالباتی مطرح کرد که نشان می داد میل و عجله چندانی برای شهادت مرزبانان ایرانی ندارد از این رو تلاش های دیپلماتیک، امنیتی ـ اطلاعاتی و نیز میانجیگری های محلی با گروهک جیش العدل آغاز شد.
در نهایت با پیگیری های صورت گرفته، چهار نفر از مرزبانان ایرانی از دست گروهک تروریستی موسوم به جیش العدل بدون برآورده شدن مطالبات این گروهک رهایی یافته و به آغوش گرم خانواده هایشان بازگشتند، اما سرنوشت گروهبان جمشید دانایی فر در هاله ای از ابهام قرار داشت تا به امروز که خبر شهادت وی نیز بصورت رسمی تایید نشده است.

انتهای پیام/