به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ آب و هوای شمال سیستان و بلوچستان، بی تاثیر بر آب و هوای کشور همسایه یعنی افغانستان نیست، هر چه در آنسوی مرز باران بیشتری ببارد، توانایی کنترل آب برای افغان ها سخت تر می شود، و در نتیجه سیلاب ها، ناخوداگاه به طرف تالاب هامون و چاهنیمه ها حرکت می کنند.
در سال ۱۳۶۹ بود که سیلی عظیم در سیستان به راه افتاد ، در آن زمان رودخانه هیرمند و تالاب هامون هم پر آب بودند و تمامی ظرفیت آبی منطقه پر بود، ورود آب اضافی باعث به وجود آمدن سیلی عظیم در سیستان می شد.
میزان باران در افغانستان به حد قابل توجهی افزایش پیدا کرده بود، و برای ورود آب اضافی در سیستان هیچ مکانی پیشبینی نشده بود، آب با قدرت هر چه بیشتر به سوی سیستان به حرکت درآمد و وارد سیستان شد.
با ورود آب به سیستان، سد زهک با مشکل شکستگی رو به رو شد، گرچه دهانه های سد باز بودند اما فشار و حجم آب ورودی بسیار قدرتمند تر از حد توان سد بود، با این حال ، مقاومت سد زهک در برابر آن سیل عظیم هنوز برای برخی از پیرمردهای سیستانی خاطره انگیز است.
پس از بسته شدن کامل جاده زهک، جاده باغک و پل نهرآب به طور کامل به زیر آب رفت، در این بین جاده تاسوکی نیز به شدت مورد تخریب قرار گرفت.
آثار سیل سال ۶۹ هنوز در سیستان با رشد درختان گز قابل مشاهده است، در کنار برخی از جاده های برون شهری، درختان گزی وجود دارد که آثار سیل همان سال ها است.
با این وجود پس از گذشت سه دهه از آن دوران ، مردم سیستان هنوز به امید بازگشت آن روزها به انتظار نشسته اند، امیدی که تا چند روز قبل با سفر رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به زابل به کلی از بین رفت.
هامون دیر هامون نمی شودعیسی کلانتری در سفر اخیر خود به زابل گفت: مردم باید قبول کنند که هامون دیگر آن هامون پر آب سالهای گذشته نخواهد بود و این اتفاق هیچ زمان نمی افتد .
وی افزود: در سیستان بالاتر از آب باید بعد معیشت مردم مورد توجه قرار گیرد، به طوری که در این منطقه اگر محیط زیست آن درست شود اما مردم معیشت نداشته باشند، نمی توانند دوام آوردند.
معاون رئیس جمهوری در ادامه با اشاره به اینکه در سیستان دیگر کشاورزی نمی تواند تامین کننده معیشت کل باشد زیرا آبی وجود ندارد و نخواهد داشت گفت: موضوع معیشت از مسائل مهمی است که به موازات آب و محیط زیست در این منطقه از ایران اسلامی باید پیش رود.
این حرفها در حالی از سوی فرد اول محیط زیست کشور گفته می شود که مردم سیستان هنوز برای بارش باران در افغانستان دعا می خوانند، آنها دعا می خوانند تا باران بیاید، و بلکه بازهم ورود آب به سیستان را شاهد باشند.
سیستان عقب مانده نبودصیادی یکی از ساکنان حاشیه تالاب هامون و کوه خواجه به خبرنگار اوشیدا گفت: درسیل دهه ۶۰ هرچند بخش وسیعی از سیستان تخریب گردید اما به جهت اینکه آب همیشه آبادانی به همراه دارد بازهم روزهایی آباد سیستان بود .
وی افزود: آن روزها علیرغم امکانات محدود، سیستان عقب مانده نبود خیلی چیزها داشتیم که بسیاری از اقصی نقاط ایران حسرت سیستان وهامون سیستان را به دل داشتند نیزارهایی سر به فلک کشیده، سواحل زیبا از مناطق گمشاد گرفته تا کناره های کوه خواجه و... چشم اندازی از طبیعت زیبای خدا دادی بود .
انتهای پیام/
