به گزارش پایگاه خبری
اوشیدا، عباس نورزائی رئیس کانون جهادگران جهاد سازندگی استان سیستان و بلوچستان در یادداشتی به اوشیدا نوشت: ما سیستانیان، زخم‌خورده تاریخی مهاجرت هستیم و دیگر این پدیده تحقیرآمیز را تکرار نخواهیم کرد، سیستان، شیرانی را در خود پرورانده است که در طول تاریخ، حماسه آفریده‌اند.
روزگاری در رکاب عیارمرد ایران زمین، بر گستره سرزمینی ایران افزودند و به خلیفه پیام دادند که با نان و پیاز خواهند ساخت و تا بنیان خلیفه را برنیندازند از پا نخواهند نشست، اما محور این رجزخوانی و شجاعت، دولت مرکزی بود.
اینک این دیار مواجه با ظلمی است که از سوی همسایه ی پناه دیده از مهر ایرانیان و پشت کرده به آئین انسانی، روا داشته شده است، کشاورزی امسال در سیستان، پودر شد و ته مانده ی آن هم با طوفان‌های تابستانی به هوا خاست.
سالها است که این ظلم استمرار داشته و حقابه سیستان به تولید خشخاش برای نابودی بشریت، اختصاص داده می‌شود و هیچ نشانه‌ای از ترحم و حق همسایگی، حق ریشه، حق تفوق و حق مسلم آب، طی دو دهه فریاد سیستانیان، در رفتار حکام افغانستان دیده نشده است.
در عین حال بخش زیادی از جمعیت افغانستانی که شاید دو سه برابر جمعیت سیستانیان باشند، به راحتی از مواهب و منابع این کشور بهره می‌برند و زندگی می‌گذرانند و در عین حال حکام‌شان، حق ناشناسی می‌کنند.
گرچه کوتاهی بیست ساله وزارت امور خارجه ما، قابل اغماض نیست، ولی باید از راه اقدام متقابل در این خصوص استفاده کرد و اعلام کنیم اگر افغانستان با ایران همکاری لازم را انجام ندهد؛ باید ایران از تمام همکاری‌هایی که با این کشور در زمینه‌های مختلف داشته است به صورت اقدام متقابل صرفنظر کند تا نیازهای به حق ایران در این مسیر برآورده شود.
ظاهراً تنها خبری که دیگر نخواهیم شنید، همین نتیجه است، نمایندگان مجلس همواره در حال رزمایش رومیزی هستند کمپین‌های حمایت از خود را هدایت می‌کنند، نطق‌های آتشین می کنند و هر کدام توپ را در میدان دیگری می‌اندازد و صدا و تصویر می‌آفرینند تا در تبلیغاتی دیگر برای عوام‌فریبی بهره گیرند.
مدیران وظیفه مند در مدیریت بحران استان، شفاف برای مردم توضیح دهند، فرآیند پرداخت خسارت را که با برآورد میزان خسارات شروع شده است، هم اکنون در چه مرحله ای است؟چه میزان اعتبار برای این خسارات و از چه محلی تأمین شده است؟ کی و چگونه خسارات پرداخت می‌شود؟ اگر همه در مرحله حرف و پروپوگاندا است، باز هم صداقت به خرج بدهند و واقعیت را به مردم بگویند تا از زندگی بازنمانند و فکری نو دراندازند.
نمایندگان محترم مجلس، از حجم پروپاگاندا هایشان بکاهند و از نتایج این همه گفته و نوشته، گزارش بدهند، دیدن مکاتبات و سخنرانی‌های نمایشی، برای مردم چندش آور شده است.
باید دولت افغانستان و سیاستگذاران آن بدانند که ما سیستانیان، زخم خورده تاریخی مهاجرت هستیم و دیگر این پدیده تحقیرآمیز را تکرار نخواهیم کرد.
اگر مسئولان کشورمان لازم دانستند، حاضرهستیم حوزه آبخیز هیرمند را با چنگ و دندان، تا کوه‌های هندوکش به هر قیمتی که شده، آزاد کنیم و دوباره به پیکر مطهر ایران عزیز، سنجاق نماییم تا برای یک بار و همیشه، نسل‌های آینده سیستانی از این وضعیت تحقیرآمیز و از لفظ مشمئزکننده منطقه محروم، رهایی یابد.
انتهای خبر/
