به گزارش اوشیدا؛ دکتر سید کاظم اکرمی، وزیر پیشین آموزش و پرورش در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛  درباره معیارهایی که این روزها باید دولتمردان دولت سیزدهم برای انتخاب وزیر آموزش و پرورش در نظر داشته باشند سخن گفت. وی عملکرد مکملی را که میتواند این انتخاب را کامل کند را به مجلس مربوط دانست و تصریح کرد: نمایندگان مجلس شورای اسلامی از سوی دیگر با تحقیفات دلسوزانه و دقیق موجبات تصدی وزیری را فراهم کنند که دلسوز؛ متخصص و جسور باشد و با توان و درایت خود بتواند تنها بخشی از معضلات بیشمار وزارت آموزش و پرورش را ساماندهی کند.

وی در مقدمه این گفت و گو اظهار داشت: در وزارت آموزش و پرورش کارهای زیادی باید انجام شود؛ کارهایی که در چند سال گذشته انجام نشده و همگی بر هم انباشته شده اند و اکنون باید وزیری به میدان بیاید که با تمام توانایی خود تنها بخشی از این کارهای عقب افتاده را انجام دهد و این سکون و سکوت را قدری جبران کند.

دولت های گذشته آنگونه که باید برای آموزش و پرورش کاری نکردند

اکرمی در ادامه افزود: برخی از حرف ها شاید تکراری باشد؛ اما اهمیت خود را از دست نداده اند. تکراری شده اند به این خاطر که وزیری که در رأس کار بوده به آنها توجهی نداشته و دولت هایی گذشته، آنگونه که باید برای آموزش و پرورش،  معلمان و دغدغه‌هایشان کاری نکرده اند. برای نمونه مسئله حقوق معلمان که همواره در جامعه مطرح می شود و می شنویم در این رابطه نارضایتی های زیادی هم وجود دارد.

کم کاری معلم بی سوادی جامعه را در بر دارد

 نماینده ادوار اول و دوم مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: بخش اعظم مشکلات آموزش و پرورش به امورات معلمان مربوط می شود. در وهله اول بحث معیشت معلمان است؛ اگر معلم در امورات جاری زندگی خود لنگ بزند و مشکل داشته باشد، نمی‌تواند درست در کلاس برخورد کند و درس بدهد؛ در نتیجه نظام آموزشی ما در یک بازۀ چند ساله دچار بحران جدی و بی سوادی خواهد شد. ضمن آنکه برخی از معلمان خود را با اساتید دانشگاه مقایسه می‌کنند. کار هر دو آنها تدریس است؛ حتی یک استاد دانشگاه کاری به مراتب راحت تر از یک معلم دارد؛ اما وقتی که به حقوق آنها توجه شود می بینیم که اختلاف بسیار زیادی بین دریافتی این دو شغل وجود دارد.

دولت هایی که رنج معلمان برای آنها بی اهمیت بود

وی با یادآوری این نکته که معلمی یک شغل نیست؛ بلکه عشق است، اضافه کرد: باید در این شغل شریف به درستی نگاه و تمرکز کرد. با توجه به شدت افسار گسیخته تورم ها هر دولتی که در رأس کار قرار می‌گیرد، نهایت تلاش خود را باید برای حل مشکلات به ویژه مشکلات معیشتی و زیستی معلمان اعمال نماید؛ چرا که آنها سال ها از این قضیه رنج می‌برند که چرا دولت ها به مسائل و مشکلات آنها آنطور که باید توجه نکرده اند.

آموزش و پرورش چقدر می تواند برای دولت جدید مهم باشد؟

اکرمی در بخش دیگری از اظهاراتش عنوان کرد: با توجه به اینکه در آستانه تشکیل دولت سیزدهم هستیم، این سوال مطرح می شود که دولت جدید برای معلمان قرار است چه کاری انجام دهد و چقدر مسائل جامعه فرهنگیان برای دولت جدید حائز اهمیت است و برای دولت و دولتمردان غدغه به حساب می‌آید. توجهی که یک دولت به یک قشر نشان دهد نشانه اهمیت و احترام آن دولت به یک قشر است، در حالیکه احترام به شخصیت معلمان برای سایر افراد جامعه باید یک وظیفه قلمداد شود که علت آن را همه می دانیم.

کتاب هایی که نظام آموزشی ایران و کشورها دیگر را مقایسه کرده اند

رئیس اسبق دانشگاه تربیت معلم بخش دیگر سخنان خود را به مقایسه جایگاه معلمان در ایران و برخی از کشورهای جهان اختصاص داد و در این رابطه متذکر شد: معلمان، افرادی تحصیلکرده، فهمیده و دردمند و آشنا به مسائل زندگی و جامعه هستند. افرادی که آموزش و پرورش ایران را با آموزش و پرورش سایر کشورها مقایسه می‌کنند و به حیطه شغلی خود، نگاهی جامع دارند، برای مملکت یک سرمایه معنوی محسوب می شوند. تاکنون ده‌ها جلد کتاب در خصوص مقایسه نظام آموزشی ایران با کشورهای دیگر از جمله کشورهای اسکاندیناوی، کشورهای اروپایی وکشورهای آسیایی( از ژاپن گرفته تا مالزی) منتشر شده است. محتوای این کتاب ها در مورد بحث معلمی و ساختار نظام آموزشی این کشورهاست؛ طبیعی است معلمان این کتاب‌ها را بخوانند و ناخودآگاه با وضعیت خود مقایسه کنند؛ بنابراین شایسته نیست دولتمردان کشور بزرگی همچون ایران با معلمان و جامعه فرهنگی چنین رفتاری داشته باشد و از کنار مشکلات و معضلات آنها به راحتی رد شوند.

عدم استمرار سیاست هایی واحد، درد بی درمان دولت ها

اکرمی در ادامه اظهاراتش یادآور شد: اما مهمترین معضل، مشکل سوم است که عدم استمرار سیاست هاست! عدم استمرار سیاستها معضلی است که در تمام حوزه‌ها و وزارتخانه ها وجود دارد؛ اما در وزارت آموزش و پرورش این معضل به مشکلی لاینحل و گرهی کور تبدیل شده است. به این معنا که هر وزیری که روی کار می‌آید، سیاست ها جدیدی را به صورت سلیقه ای روی کار می آورد. در حالیکه می داند 4 سال و در خوش بینانه ترین حالت8 سال در راس کار خواهد بود. بنابراین در هر دولتی کار وزرا روی زمین می ماند و مشکلی بر مشکلات دیگر افزوده می‌شود؛ از این بابت است که مسئله استمرار سیاست و مصوباتی که در هر دولت تصویب می‌شود در کشور ما به ویژه در طول یکی دو دهه اخیر به معضلی بسیار بزرگ تبدیل شده است؛ بنابراین وزیر جدید نباید به دنیال اجرای سلیقه خود باشد، بلکه بخشی از قوانین  اجرا نشده و مصوبات قبلی را اجرا کند.

وی ادامه داد: حال سوال این است که چرا باید وزیری روی کار بیاید که برنامه های نا تمام وزرای قبل که بر اساس نیازها و مصوباتی آغاز شده اند را کنار بگذار و خودش شروع به برنامه‌چینی کرده و در نتیجه این سلسله همان طور ادامه پیدا کند و دود آن به چشم نظام آموزشی، معلمان، دانش‌آموزان و در نهایت جامعه برود؛ شاهد مثال این نکته هم وضعیت بیسوادی است که در چند سال اخیر، همه به آن اذعان دارند و این حاصل همین عملکرد سلیقه ای است که به آن اشاره شد.

حل معضل مسکن و معیشت معلمان؛ دو اولویت وزیر آینده

وزیر اسبق آموزش و پرورش پیرامون الزاماتی که باید برای تعیین فرد شایسته جهت تصدی پست وزارت صورت بگیرد عنوان کرد: وزیر آموزش و پرورش باید مورد حمایت شخص رئیس‌جمهور و تمام اعضای کابینه و هیئت دولت قرار بگیرد. به این خاطر که مسئله آموزش و پرورش یکی از ارکان اصلی هر جامعه محسوب می‌شود؛ به طور مثال مسکن و معیشت معلمان باید در راس امور هر دولت قرار بگیرد. هر دولت باید در ابتدای کار خود برنامه ای جامع و تسهیلاتی ویژه برای مسکن فرهنگیان در نظر داشته باشد؛ چرا که معلم با حقوق اندکی که دریافت می کنند امکان تهیه مسکن را ندارند؛ آنهم با تمام تورمی که امروز گریبانگیر حوزه مسکن شده است.

پیشرفت درسی و ارتقا نظام آموزشی با حل مشکلات معلمان

وی اضافه کرد: بسیاری از معلمان در حال حاضر اجاره نشین هستند و این نکته دردناکی است که معلمان بخش اعظمی از حقوق خود را بابت اجاره بهای منزل پرداخت ‌کنند. برای همین وزیر مسکن باید در اهدای زمین و تهیه زمین برای مسکن سازی وزارت آموزش و پرورش کمک کند. وزیر اقتصاد و بانک مرکزی باید در اعطای وام‌های کم بهره مسکن نقش خود را ایفا کنند و در مجموع همه باید دست به دست هم بدهند که معلمان صاحبخانه شوند و دست کم دغدغه مسکن را نداشته باشند تا بتوانند در کلاس نقش درستی ایفا کنند و به نسل آینده آموزه‌هایی را انتقال دهند که رشد و بالندگی جامعه را در پی خواهد داشت، بنابراین حل معضلی چون مسکن و معیشت معلمان می تواند پویایی درس و مدرسه را به دنبال داشته باشد و موجب ارتقای کیفیت درسی و پیشرفت نظام آموزشی شود؛ گرچه این بدان معنا نیست که مشکلات دیگر به حال خود رها شوند، بلکه باید وزیر تمام توان خود را صرف حل و فصل مشکلات وزارتخانه اش کند.

رونق گرفتن فروشگاه تعاونی مصرف فرهنگیان؛ الزام حوزه معیشت

اکرمی با تصریح بر این نکته که در امر معیشت وزارت صمت و برخی از سازمان های دولتی در حوزه بازرگانی باید به کمک وزارت آموزش و پرورش بیایند، ادامه داد: با کمک وزارت صمت باید فروشگاه هایی که قبلا به اسم فروشگاه تعاونی مصرف فرهنگیان فعالیت می‌کردند و در این روزها رونق چندانی ندارند، دوباره سرپا بایستند و با تسهیلاتی که برای معلمان در نظر میگیرند، بخشی از معیشت این قشر زحمتکش را تامین کنند.

وزیر آینده باید برای حل معضلات فرهنگیان کفش آهنی به پا کند

وی با بیان اینکه کارهای بسیار زیادی در وزارت آموزش و پرورش روی زمین مانده، یادآور شد: دولت آینده قرار نیست تمام مشکلات وزارت اموزش و پرورش را حل و فصل کند؛ بلکه با برنامه ریزی و در اولویت قرار دادن حل مهمترین معضلات، باید تنها بخشی از مشکلات را حل و فصل کند؛ بنابراین وزیری باید انتخاب شود که باید برای مطالبه حقوق فرهنگیان و رفع معضلات آموزش و پرورش کفش آهنی به پا کند؛ در چنین صورتی این وزیر بزرگترین خدمت را در حق جامعه و قشر معلم و فرهنگی انجام داده است؛ ضمن آنکه باید همه وزراء و دولتمردان به وزیر آموزش و پرورش کمک کنند تا بتواند وزارتخانه ای به این گستردگی را به نحو مطلوبی اداره کند.

امید به همکاری سایر قوا برای برای حل مشکلات  آموزش و پرورش

مولف کتاب های روانسناسی تربیتی در ادامه به نقش همکاری سایر قوا در توفیق وزیر آینده آموزش و پرورش گفت: در کمک به امور آموزشی و پرورشی نه تنها دولت، بلکه مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه هم اگر به وزیر آینده این وزارتخانه و معلمان کمک کنند، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد، به ویژه اینکه  آقای محسنی ازه ای که جدیداً به سمت ریاست قوه قضاییه منصوب شده، می‌تواند نقش مهمی در حل مشکلات وزارت آموزش و پرورش ایفا کند.

انتهای پیام/