رییس مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان زهک؛

سیستان بهترین مکان برای کشت زیتون به شمار می رود

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ امید پودینه در گفتگو با خبرنگار اوشیدا ابراز داشت: زیتون محصولی بی نظیر و سودآور در عرصه کشاورزی و اقتصاد به شمار می رود بنابراین با کاشت آن در مناطق مختلف سیستان علاوه بر درآمد اقتصادی سبب ماندگاری مردم در منطقه شد.

وی با بیان اینکه، زیتون میوه ای نیمه گرمسیری است بنابراین به سرمای شدید و یخبندان طولانی مدت حساسیت نشان می دهد ولی در کوتاه مدت تا ۱۵- درجه را نیز تحمل می نماید افزود: بهترین عملکرد زیتون در مناطقی حاصل می شود که زمستان های معتدل و تابستان های گرم و خشک و طولانی داشته باشد.

پودینه ابراز داشت: بهترین دمای سالیانه برای رشد و نمو مناسب زیتون ۱۶ تا ۲۰ درجه سانتیگراد می باشد بنابراین اگر در منطقه ای متوسط دمای سالیانه از ۱۳ کمتر باشد بهتر است از کشت زیتون در آن منطقه صرفنظر کرد.

وی تصریح کرد: در متوسط دمای پایین تر از ۱۳ درجه امکان رشد و نمو درخت فراهم نبوده و وقوع سرمازدگی و یخ زدگی تولید محصول را با مشکل روبرو می نماید و در مناطق با دمای بالای ۲۶ درجه، رشد رویشی زیاد، سبب به تاخیر افتادن رشد زایشی درخت می گردد.

رییس مرکز تحقیقات کشاورزی زهک تصریح کرد: در صورتی که دمای متوسط حداقل های سردترین ماه سال به کمتر از ۸- درجه و یا بالاتر از ۶+ درجه برسد امکان کشت زیتون در آن منطقه نیز وجود ندارد چرا که در حالت اول به دلیل یخ زدگی بسیاری از شاخه های زیتون از بین خواهد رفت و در حالت دوم سرمای کافی برای تامین نیاز سرمایی و گل انگیزی وجود ندارد.

پودینه خاطرنشان کرد: به طور کلی میزان نیاز سرمایی زیتون بسته به نوع رقم بین ۲۰۰ تا ۱۲۰۰ ساعت دمای زیر ۱۰ درجه سانتیگراد (۰ تا ۸ درجه) می باشد. درخت زیتون در دمای ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتیگراد از خواب بیدار شده اما شکوفه های درخت در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه ظاهر می شوند. بهترین دمای گرده افشانی زیتون ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد گزارش شده است. درجه روز (Degree day) برای زیتون از زمان بیداری درخت تا زمان برداشت محصول بسته به رقم متفاوت بوده و حدود ۵۳۰۰ درجه روز می باشد.

وی در خصوص مزایای مواد آلی خاک زیتون تصریح کرد: منبع تأمین نیتروژن و سایر عناصر برای گیاهان، تشکیل خاکدانه و چسبندگی خاک (اسفنجی)، پایداری و نگهداری ساختمان خاک، تقویت ظرفیت تبادلات کاتیونی و کاهش مواد مضره، افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک در حد ظرفیت زراعی، کارآئی آب، منبع تأمین کربن برای میکروب‌های مفید خاک به‌عنوان مالج موجب کاهش فرسایش خاک، کاهش دما در تابستان و افزایش آن در زمستان و کاهش تبخیر، افزایش فعالیت میکروارگانیسم‌ها و تجزیه موادآلی، پایداری تولید کارآئی کودهای شیمیائی، تقویت و فعالیت جمعیت عوامل بیولوژیکی و غیره می‌باشد.

رییس مرکز تحقیقات کشاورزی زهک با بیان اینکه، حد مطلوب میزان موادآلی در خاک‌های زراعی را بین ۸-۳ درصد برای رشد مناسب گیاهان تعیین کرده‌اند در پایان گفت: در حالی‌که مشکل عمده خاک‌های ایران کمبود موادآلی و در حد ۱ درصد است. به طرق مختلف می‌توان مواد آلی خاک‌ها را افزایش داد. ولی برای یک کشاورز همیشه صرفه اقتصادی حرف آخر را می‌زند و در شرایط موجود تأمین مواد آلی به غیر از بقایای گیاهی و کودهای سبز قابل دسترس برای مصرف‌کننده گران تمام می‌شود لذا منطقی‌ترین روش اصلاح خاک‌ها و تأمین موادآلی آنها حفظ بقایای گیاهی در زمین است.

انتهای پیام///