به گزارش پایگاه خبری اوشیدا" به نقل از تبریز بیدار در ادبیات فارسی ضرب المثلی معروف هست با این عنوان " دست پیش رامی گیره برای آنکه پس نیفته". کاربرد این ضرب المثل را تاکنون در جاهای مختلف به کرات دیده ایم و در عالم سیاست نیز این ضرب المثل به نوعی دیگر در میان رفتار سیاسیون ظهور پیدا می کند. سیاسیون از این روش با عنوان فرار رو به جلو یاد می کنند و در عالم سیاست این روش به شدت معمول است چرا که فعل و انفعالات در این عرصه چنان بالاست که تا طرف بخواهد کار خویش را توجیه کند زمان گذشته و برای پاک کردن یک اتهام از صورت خود کاری نمی توان انجام دهد بنابراین بهترین کار همان فرار روبه جلوست و گفتن از عیب جناح و طیف مقابل. چه باید کرد که عالم سیاست عالم قدرت است و رسیدن به آن توجیه می باید حتی با زیر پا گذاشتن شعارهایی که داده ایم.
حکایت دست پیش گرفتن برای پس نیفتادن حکایت این روزهای یک جریان غوغا سالار سیاسی ایران است که با ظاهری شیک و شعارهایی دهن پرکن می گویند در پی اصلاح آمده اند اما مرور زمان نشان داد که اصلاحشان ناظر به درون نیست و نانشان در تخریب است هر چند گفتند اصلاح می کنیم از درون برای برون!
پس از پخش تحریف شده اظهارات جنجالی نماینده مردم ارومیه که با واکنش، تکذیب و عذرخواهی وی همراه بود جریان غوغا سالار اصلاح طلبان برای پوشاندن شکست خویش در شهرستان ها آتش بارشانرا فعال کرده و کار را به جایی رسانده اند که در خواست رد اعتبار نامه نماینده مردم در مجلس را دارند. این نوشتار در پی توجیه و تأیید سخنان قاضی پور نیست بلکه هدف یادآوری برای کسانی است که آلزایمر گرفته و فراموش کرده اند روزگاری از همین نماینده به دلیل تقابل و انتقادهای عجیب و غریب در مقابل دولت های نهم و دهم با عنوان نماینده شجاع و مردمی یاد می کردند و حال اظهارات دور از اخلاقش را به اصولگرایی بودنش نسبت می دهند! قابل توجه این دوستان که از هر محملی برای تخریب طیف مقابل خود بهره می جویند ذکر چند نمونه ضروری است:
۱- یکی از شعارهایی که اصلاح طلبان ادعا می کنند در مسیر آن حرکت کرده اند پیگیری حقوق اقوام در اقلیم ایران زمین است. این ادعا در حالی است که عملکرد و فیلم های پخش شده از توهین یکی از سران و فعالین این طیف مغموم سیاسی حاکی از چیز دیگری است. روایت خندیدن و استهزا به یکی از دو قوم بزرگ ایران زمین چه معنایی می تواند داشته باشد جز اینکه این جریان علیرغم شعارهای زیبا به اسم مردم علیه مردم حرکت می کنند. این رفتارهای دوگانه در دولتمردانشان چنان امروز مشهود است که چندی پیش یکی از فعالین قومگرا در مراسم سخنرانی معین وزیر علوم دولت کارگزاران و اصلاحات در تبریز در اعتراض به وی گفت: بوی تعفن فاشیستی اصلاح طلبان بیشتر از اصولگرایان است.
۲- اخلاق واژه ای که برخی حضور دوباره خود در عرصه ی انتخابات را احیای آن در جامعه سیاسی دانستند ولی دیده شد که چگونه اخلاق با بی سابقه ترین نسبت دادن های ناپسند به مخالفان و منتقدان احیا شد! اظهارات بی اخلاقی یک نماینده را در بوق و کرنا می کنند ولی دشنام های نماینده ای که روزی از مخالفت با هاشمی سخن می گفت و حال به اسم مستقل بودن سر از لیست امید در می آورد را عمدا فراموش می کنند! قابل توجه که اگر قاضی پور هم خطایی کرده توسط فراکسیون مربوطه در مجلس اصولگرا دنبال می شود نه همچون کسانی که عذر خواهی در قاموس ادبیاتشان نمی گنجد و علاقه ای ندارند پیگیر اشتباهات هم طیفی هایشان باشند.
۳- اصلاحات خود را نماینده مردم معرفی می کند و از دموکراسی سخن می گوید ولی نه دموکراسی واقعی بلکه دموکراسی دل به خواهی چرا که هر موقع رای آوردند انتخابات سالم است و مردم با شعور و اگر با اقبال عمومی مواجه نشدند مردم متهمند به نفهمی سیاسی و در برنتافتن نظر مردم از اظهار نظرهایی همچون " هیچ گاه رای منتخب مردم در سال ۸۴ و ۸۸ را به عنوان نماد دموکراسی قبول نکردیم " و " در شهرستان ها باختیم چون مردم به توسعه سیاسی نرسیده اند" گرفته تا شورش علیه جمهوریت در سال ۸۸ را عمل می کنند.
۴- در پایان یک سوال از اصلاح طلبان منصف، آنانکه که نگران تایید صلاحیت امثال قاضی پور هستند و این جریان را نیز محلی دوباره برای تسویه حساب با شورای نگهبان یافته اند چرا در برابر تایید صلاحیت اشخاصی چون علی مطهری و کواکبیان با آن اظهار نظرهای شاذ سکوت کرده اند؟؟
