تحصیلات دانشگاهی ندارد اما با علاقه ای که به این کار داشت گام نخست را بر می دارد تنها 52 سال از بهار زندگیش می گذرد و ادامه راه  پر فراز و نشیب زندگی را با امید  رسیدن به موفقیت طی می کند.

کاک مسعود ابراهیمی هنرمندی که این روزها احیاگر  هنری است که قدمت آن به سال 150 میلادی برمی‌گردد هنری که خیلی وقت است رو به فراموشی سپرده بود و اینک کاک مسعود با تلاش شبانه روزی خود  جانی دوباره به آن بخشیده است، هنر کاغذ سازی، هنری که در سراسر ایران تنها سه نفر مشغول به هنرمندی  در آن هستند.

آنانی که با صبوری رج به رج سرمه ماندگاری به چشم هنر می‌کشند و در هنگامه ثبت تاریخ، نفس‌های آخر خود را زیر چترهای نادیده گرفته شدن می‌کشند و خودشان را «آخرین بازمانده» می‌نامند.

سید مسعود ابراهیمی یکی از هنرمندان خوشنویس موفق شهرستان سنندج است که از همان دوران نوجوانی به دلیل علاقه زیادی که به هنر خوشنویسی داشته است این راه را در پیش گرفته و با تفکری در ذهن به این نتیجه رسیده است که چرا خود سازنده این کاغذها نباشد به همین خاطر  با ورود به این هنر توانست با تمرین و تکرار و بارها آزمایش و خطا بر روی آن بعد از 3 سال به موفقیت برسد و کاغذ طبیعی دست ساز را درست کند .

 هنرمند 52 ساله ای  که این هنر را تنها باهمت بی‌نظیر خود در کردستان احیا کرده است می گوید داشتن تحصیلات دانشگاهی و علمی در هر کاری شرط لازم است اما علاقه در به انجام رساندن هدف حرف اول را میزند و این تنها چیزی بود که من با توسل به آن توانستم راه پر فراز و نشیب موفقیت را طی بکنم.

وی  می گوید دغدغه هر هنرمندی ماندگاری هنرش است و در این میان هنرمندان نگارگری، خوشنویسی و تذهیب علاقه به ایجاد هنرهای ماندگار دارند و به همین خاطر استفاده از کاغذ مناسب جهت نگهداری آثار از دغدغه آنان است و بیشتر هنرمندان  سعی دارند که هنر آنان بر روی کاغذ های ثبت شود که دارای ماندگاری باشد. و همین امر باعث شد تا من با علاقه ای که به هنر خوش نویسی داشتم بتوانم در زمینه ساخت کاغذ ان نیز موفق شوم.

کاک مسعود در خصوص ماندگاری کاغذهای دست ساز نسبت به کاغذهای صنعتی  در هنر خوش نویسی اینگونه برایمان می گوید که کاغذهای دست ساز و سنتی  دوام و ماندگاری خوبی در برابر گذر زمان و عوامل طبیعی  نسبت به کاغذهای معمولی  دارند چرا که  کاغذ معمولی مانند روزنامه در آفتاب و طی فرایندهای شیمیایی و مکانیکی زرد می‌شود؛ درواقع کاغذ از خرده‌های چوب حاوی ماده‌ای به نام لیگنین درست می‌شود که نور خورشید را جذب می‌کند ولی در روند ساخت کاغذ سنتی از الیاف سلولزی استفاده می‌شود و PH آن کاملاً خنثی است.

وی در پاسخ به این سوال که چه کسانی بیشتر سفارش ساخت این کاغذ را به شما می‌دهند؟ گفت: بسیاری از هنرمندان رنگ موردنیاز خود را با زحمت به شکل سنتی می‌سازند و تمایل دارند طراحی خود را بر روی کاغذی انجام دهند که ماندگاری بالا دارد اما کاغذی مانند فابریانو نهایتاً ۶۰ سال عمر دارد.

کاک مسعود خاطر نشان کرد: این کاغذها با سایز 55*75  که نیاز بیشتر خوشنویسان است را تهیه می کنم و در سراسر کشور و حتی از امارات نیز سفارش گرفته ایم که برای آنجا نیز ارسال شود.

وی با بیان اینکه اکنون شرایط من برای ادامه این هنر بسیار سخت است گفت: کاغذ سنتی از الیافی مانند پنبه ،کتان ،کنف و نی ساخته شده ومزیت آن نسبت به کاغذهای ماشینی عدم نیاز به چوب درختان است.

کاک مسعود پختن، کوبیدن وپرس کردن الیاف را از مراحل ساخت کاغذ سنتی برشمرد و گفت : اکنون تعداد انگشت شماری در کشور به این هنر مشغولند که تنها دو نفر درکردستان فعالیت می‌کنند.

وی کاربرد این کاغذها رادر هنرهایی مانند خطاطی ، نگارگری و تذهیب بیان کرد و افزود: الیاف کاغذهای سنتی باید کاملا یکنواخت باشد که هنرمند بتواند به خوبی از آن استفاده کند.

چهره ماندگار هنر کاغذسازی نداشتن کارگاه مناسب را از مشکلات خود بیان کرد و از مسئولان خواست وی رادر زمینه بازاریابی و فروش این محصولات حمایت کنند.

وی در پایان با توصیه به تمامی جوانان  گفت: امید و هدف در زندگی بسیار مهم است و راه رسیدن به خوشبختی به روی هیچ کس بسته نخواهد ماند  به شرط اینکه با داشتن یک هدف و با همت و تلاش در جهت رسیدن به آن کوشا بود و قطعا  موفقیت از آن کسی خواهد شد که هرگز در رسیدن به هدف و موفقیت هیچ هراسی را به دل راه نمی دهد.