داخلی آرشيو خبر صفحه 
امتیاز مثبت 
۲
 
یادداشت/ عباس نورزایی، عضو انجمن علمی اقتصاد کشاورزی ایران، اقیانوسیه و آسیا
چابهار نیازی به احداث گلخانه ندارد/ هدف «تحجیر زمین» است
کد مطلب: ۶۲۳۳۹
تاریخ انتشار:شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۰۷:۱۸
چابهار خود گلخانه ای طبیعی است و نیازی به احداث گلخانه ندارد
چابهار نیازی به احداث گلخانه ندارد/ هدف «تحجیر زمین» است
به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ سواحل مُکران در مطالعات آمریکایی ها، منطقه ای استراتژیک بوده و بر همین اساس بزرگ ترین پایگاه شکاری نیروی هوایی در عهد پهلوی دوم، در کنارک ساماندهی و به اجرا درآمد.

با پیروزی انقلاب اسلامی نیز هیئتی سه نفره با عضويت سه وزارتخانه مسكن و شهرسازي، راه و ترابري و كشور تأسيس شد و هر كدام از اين وزارتخانه ها مأموريت داشتند تا يك درصد از بودجه هاي عمراني خود را صرف ساخت اسكله شهيد كلانتري و ايجاد تسهيلات زيربنايي در شهر چابهار كنند اما اتفاق دوم هرگز رخ نداد.

در دهه ۷۰ یکی از هفت منطقه آزاد تجاری صنعتی که حاکی از نگاه بلند جمهوری اسلامی ایران به توسعه‌ این منطقه بود، بر گُرده این شهر، چنبره زد و انگشت اشاره، به سوی این نقطه از کشور، نشانه رفت، سرمایه گذاران عمدتاً غیربومی از شهرهای بزرگ و اکثراً تهرانی، به اینجا سرازیر شده، بازار واردات را در آن رونق دادند، اما بر خلاف هدف گذاری صورت گرفته مبنی بر «توسعه صادرات»، تا کنون منطقه صنعتی آن بی رمق بوده و زمین گیر واردات شده است، در این منطقه خیلی ها زمین دریافت کرده اند تا صنعتی ایجاد، کالایی تولید و صادر کنند، اما ظاهراً هدف «تحجیر زمین» برای روز مبادا بوده است.

ایجاد ۲۵ هزار هکتار مزارع پرورش میگو نیز در گواتر، کنارک و بریس، هدف گذاری شد، مزارع گواتر در چهار هزار هکتار مساحت غیر مفید و دو هزار و ۸۵۰ هکتار مساحت مفید در قالب ۱۰۷ مزرعه ۲۰ هکتاری و ۶ مزرعه ی ۲۰۰ هکتاری، به اجرا رفت اما آخرین و بیشترین سطحی که تاکنون گزارش عملکرد آن را شنیده ام، ۷۲۰ هکتار یعنی ۲۶ مزرعه ۲۰ هکتاری می باشد و حال آنکه میلیاردها ریال صرف احداث زیرساخت های کلی سایت مربوطه شده است و خیلی ها با هدف «تحجیر زمین» نه تولید میگو، به آن گوشه چشمی داشتند.

دولت هشتم، واگذاری ۶ هزار هکتار از اراضی منطقه باهوکلات، به کشاورزان را آغاز کرد که براساس آن‌ یک هزار و ۳۰۰ هکتار شامل ۶۰۰ هکتار باغ موز با سیستم آبیاری تحت فشار و ۷۰۰ هکتار باغ انبه هدف گذاری شد، اما سیستم میلیاردی، در همان سال اول به دلیل عدم کارآیی و ضعف در طراحی، کنار گذاشته شد و صدها پمپ در کانال آبرسانی مربوطه ریشه دواند و هزاران معضل اجتماعی آفرید، اما در این طرح نیز «تحجیر زمین» هدف شد و چه بسا افرادی که نبودند و یا خارج از کشور زندگی می کردند، زمین به نام شده خود را به قیمت های گزاف فروختند.

در حالی که وزارت جهادکشاورزی برای تأمین گوساله پرواری صدها واحد پرواربندی خرد در مقیاس ۵۰ و ۱۰۰ رأسی، در سطح استان و با آماری بزرگتر در کشور، وامانده است، به یک باره و با هدف «تحجیر زمین»، واحد پرواربندی گوساله ۱۰ هزار رأسی بر روی کاغذ مجوز می گیرد و زمین دریافت می کند و در همان مرحله نطفگی باقی مانده است.

و حالا نوبت به دهه ۹۰ رسیده است، نشانه هایی از اراده نظام در اجرای «طرح توسعه ی مکران» چشمک می زند.

حالا صحبت از اجرای بزرگ ترین زنجیره پرورش شترمرغ کشور با هزار نفر اشتغال می شود.

شعار احداث بزرگترین مجتمع گلخانه‌ای جنوب شرق کشور با ۱۶۰ هکتار مساحت در پیکره هفتم منطقه آزاد چابهار و با مشارکت شرکت دالسم هلند و عملیات احداث پروژه گلخانه‌ای سه هزار هکتاری بندر گیشاب چابهار با فرآیند شیرین‌سازی آب دریا و نصب ۳۰۰ هکتار آینه و استفاده از انرژی خورشیدی با سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیون یورویی مشترک شرکت‌های ایرانی و خارجی در فاز اول به گوش می رسد.

این در حالی است که بعد از نزدیک به چهار دهه، هنوز شهرها و روستاهای ساحلی استان از آب شرب کافی، سالم و پایدار، محروم هستند.

باید افق را بزرگ تعریف کرد، اما گام ها را کوچک برداشت، اینکه بر روی کاغذ، مجتمع گلخانه ای را با فتوشاپ، جلوه ای زیبا بخشیم و جداول میزان تولید ۶۰۰ تن گوجه فرنگی در هکتار را رقم زنیم، لازم، اما اصلاً کافی نیست و الا حقیر می توانم بزرگترین طرح کشاورزی جهان را در سطح یک میلیون هکتار از اراضی کویر لوت با استفاده از آبهای فضایی اجرا کنم.

در این یادداشت، رویکرد ما فقط به مسائل حوزه چابهار است و در نوشتارهای دیگری این عطش «تحجیر زمین» را در سایر مناطق استان سیستان و بلوچستان نیز پی خواهیم گرفت.

واقعاً سنگ بزرگ، علامت نزدن نیست؟

دستگاه های نظارتی ما نباید بگذارند، این چنین زمین های کشاورزی و حتی غیر کشاورزی، دست مایه دلالان و فرصت طلبان قرار گیرد.

و صد البته ما دستان پینه بسته آنانی که اهل کار، فعالیت و تولید هستند و کمرشان زیر مشکلاتِ آفریده شده، خم شده و استخوان خرد کرده و در سخت ترین شرایط به تولید می اندیشند، می بوسیم.

انتهای پیام/ ف ب
Share/Save/Bookmark