ورزشکاران سیستانی مرزداران بی ادعا/ رشته های ورزشی که به نام کشورهای دیگر ثبت می شود
به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: بها دادن به ورزش در سرزمین سیستان که هم مرز با کشور جرم خیز افغانستان است زمینه بسیاری از انحرافات را خواهد خشکاند چرا که بسیاری از جوانان سیستان تنها به دلیل نبود امکانات از انجام آن رویگردان هستند.
انسداد مرز سیستان چالش محسوب می شود.
عباس شیبک رییس هیات ووشو سیستان و بلوچستان گفت: سیستان هم مرز با کشور افغانستان که خود دچار زیادی از جمله فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، رفاهی و امنیتی می باشد که با توجه به مشکلات امنیتی و مواد مخدر که در استان وجود داشت و الخصوص خروج سوخت از مرز سیستان دولت با هماهنگی مجلس مقرر شد که مرز سیستان را با دیوار کشی انسداد کند حال این سوال پیش می آید که انسداد چالش یا فرصت محسوب می شود؟
عباس شیبک افزود: جوانان این پنج شهرستان در حوزه سیستان چگونه با مشکلات بدی آب و هوا، نبود امکانات اولیه خوب و اوقات فراغت و بیکاری دست و پنجه نرم می کنند جوانانی که با هزاران آرزو خود را وفادار به ایران اسلامی می بیینند و در برابر هر گونه تجاوزی آماده نبرد هستند جوانانی که در دفاع از میهن اسلامی خون ها داده اند در ذفاع مقدس سرداران رشیدی همچون قاسم میرحسینی که رهبر در وصفش اینگونه می فرمایند که من سیستان را با حاج قاسم میرحسینی شناختم یا دادستان شجاع که به خاطر وفاداری به قانون اساسی و حفظ امنیت جانش را در کفه اخلاص گذاشت و مردانه جام شهادت را نوشید.
وی در این راستا افزود: حال شایسته است مدیران ما گوشه ای از این مشکلات را برای جوانان که خواسته زیادی نیست حل کنند همانا اوقات فراغت، سرگرمی، ورزش، تندرستی و سلامت روانی و اجتماعی را در سیستان در صورت حمایت می توانیم در رشته های کبدی، کشتی، دو و میدانی، رزمی و بازی های بومی ودمحلی سرامد ایران زمین و دنیا باشیم. چاه نیمه ها فرصتی برای ورزش های آبی به شمار می رود.
رییس هیات ووشو سیستان و بلوچستان گفت: با توجه به حضور و احداث چاه نیمه ها می توانیم بعضی از ورزش های آبی به ویژه ساحلی خویش را راه اندازی کرده و ورزشکاران و قهرمانان بنامی از این سرزمین معرفی کنیم.
شیبک عنوان داشت: در این پنج شهرستان هنوز یک ورزشگاه مناسب، خوابگاه ورزشی، سالن چند منظوره، پایگاه قهرمانی، استخر شنا و سالن های توپی وجود ندارد و یا اگر داریم در حد مردم این شهرستان نیست. بین ورزش شهرستان های سیستان ارتباطات ضعیفی وجود دارد.
وی ادامه داد: بین ورزش این پنج شهرستان ارتباط بسیار ضعیفی به عنوان کمک، آموزش و رقابت و مسابقات وجود دارد و از قابلیت های همدیگر نمی توانند به خوبی استفاده کنند.
شیبک اظهار داشت: ورزش های بومی محلی که خواستگاه آن در روستاها و در سنن و آداب و رسوم مردم می باشد هنوز نتوانسته به خوبی جایگاه خود را به عنوان یک ورزش و سرگرمی در دل مردم باز کند کشتی کچ گردان که می تواند به عنوان یک ورزش ملی معرفی شود هنوز قوانین استانداردی جهت مسابقات رسمی ندارد و روزی خواهد رسید که مانند کبدی که خواستگاه آن سیستان بوده ولی به اسم هندوها به ثبت رسیده است.
وی تاکید کرد: متاسفانه این ورزش با توجه به عدم پیگیری و ثبت رسمی با قوانین از استان ما خارج و به نام کشور افغانستان ثبت جهانی شده است. از طریق ورزش می توان سیستان را از انزواع خارج کرد.
رییس هیات ووشو سیستان و بلوچستان بیان داشت: گاهی وقت ها نبایستی گفت که ما محروم هستیم بلکه به خودمان مراجعه کنیم ببینیم برای خودمان، خانوادمان، مردممان، شهرمان وقومیت مان چکار کردیم امروز می توانیم از طریق ورزش حوزه سیستان را از انزواع و افسردگی در بیاوریم و با وجود قهرمانان بنام این خطه و برگزاری مسابقات مختلف و ساخت اماکن ورزشی مناسب معرفی کنند و بسیار خوبی در سطح کشور باشیم مانند شهرستان جویبار در استان مازندران که شاید کوچکتر از شهرستان هامون باشد ولی آوازه اش به دلیل قهرمانان کشتی جهانی شده است. ورزشکاران مرزی بی ادعای سیستان منتظر معجزه نباشند بایستی تلاش کنند و هر کدام آن ها به عنوان سرباز دلیر در ورزش برای سلامتی جوانان این خطه کار کنند و مسولین اگر قهرمان می خواهند و سلامت این شهرستان که همانند دیوار چین اطرافش انسداد شده می خواهند امکانات ورزشی با توجه به بافت منطقه با رشته های مورد علاقه بسازند.
انتهای پیام/1457
