۱

گفتگوی تفصیلی اوشیدا با فرماندار زابل/ قسمت اول؛

برای حداقل آوردهای آب باید برنامه ریزی کرد/ با بهره برداری از سایر پتانسیل های سیستان می توان آینده درخشانی ترسیم کرد

خبرنگار اوشیدا: با توجه به اینکه می گویند دستگاه دیپلماسی آن قدر که باید پی گیر مسائل در خصوص حق آبه باشد نیست نظر شما در این رابطه چیست؟

پاسخ فرماندار زابل: به نظر من دستگاه دیپلماسی بیشتر از هر زمان دیگری فعال بوده به طوری که در گذشته هیچ وقت جلساتی مابین مقامات مسئول و رئیس جمهور افغانستان نداشتیم.

هوشنگ ناظری در ادامه گفت: مقام معظم رهبری با رئیس جمهور بحث حق آبه رودخانه هیرمند و هامون را مطرح کردند؛ همین طور رئیس جمهور نیز این موضوع را بیان کردند و در سفری که رئیس جمهور افغانستان به ایران نیز داشت، خانم ابتکار و مقامات وزارت نیرو نیز همکاری های لازم را داشتند.

وی با بیان اینکه، در هیچ دوره ای به این میزان مراودات و صحبت ها وجود نداشته است ادامه داد: وزارت خارجه به شدت پیگیر این موضوع است به طوری که در حال حاضر سه مجموعه وزارت امور خارجه، محیط زیست و وزارت نیرو اقدامات ویژه ای انجام می دهند که در این راستا اگر بخواهیم مقایسه کنیم بیشتر از هر موقعی عمل شده است که امیدواریم حق آبه اخذ شود البته افغانستان معتقد با توجه به آوردها ایران حق آبه خود را گرفته است در حالی که نه تنها حق آبه ای داده نشده بلکه این آوردها در واقع سیلاب های جاری بوده اند و نمی شود این را حق آبه تلقی کرد.

خبرنگار اوشیدا: همانطور که خودتان مستحضرید افغان ها استارت توسعه سد کجکی را هم زده اند با این وجود شما آینده سیستان را چگونه تحلیل می کنید؟

فرماندار ویژه زابل: بحران آب یک بحث جهانی است و تنها بحث خاص منطقه ما نیست و گفته می شود جنگ های آینده جنگ آب است در حالی که در گذشته جنگ، جنگ نفت بوده اما از این به بعد این جنگ به خاطر آب رخ خواهد داد.

ناظری ادامه داد: همیشه کشور هایی که تامین آب آن ها از جای دیگری یا از کشور همسایه بوده مورد تهدید و در معرض خطرند بنابراین باید فکر کرد و بایدبپذیریم که ما منابع قابل دسترسی در سیستان نداریم و نیازمند ورود آب هستیم پس این قضیه را باید با احتیاط با آن برخورد و به آن ورود
پیدا کنیم و باید برنامه ریزی های دقیق و درست در این باره انجام شود.

وی خاطرنشان کرد: آینده ی سیستان را اینگونه می شود حساب کرد که برای حداقل های آورد های آب باید مدیریت و برنامه ریزی کرد یعنی ما راهی غیر این نداریم و نمی توانیم به آوردهای
آنچنانی گذشته که ۱۲-۱۳میلیارد متر مکعب و بیش از آن آب وارد منطقه می شده یعنی در طول سال آوردهای بالای ۷ و ۸ هزار متر مکعب در ثانیه را داشتیم دلخوش بود بلکه الان آوردها به کمتر از یک میلیارد در طول سالها رسیده که ما باید برنامه ریزی هایمان را دقیق تر وبراساس آورد ها داشته باشیم.

ناظری تاکید کرد: اگر آب را با حداقل ها برنامه ریزی کنیم و به سمت سایر پتانسیل های سیستان که پتانسیل ها خوبی است برویم می توانیم چشم انداز های خوبی برای سیستان ترسیم کنیم.

خبرنگار اوشیدا: می گویند افغانستان به دلیل نیاز شدید به برق سد سازی هارا درمنطقه گسترش می دهند آیا نمی توانیم با صادرات برق و رایزنی مسئله را حل کرد؟

فرماندار زابل عنوان کرد: افغانستان با همین دیدگاه شروع کرده و سد سازی می کند که برق را تامین کند اما با توجه به اینکه،؛ دنیا، دنیای تعامل است می شود و باید هم بشود یعنی اگر ما
تعامل خوبی داشته باشیم می توانیم صادرات خوبی داشته باشیم بنابراین می توانیم واردات را براساس نیاز های خود داشته باشیم.

ناظری تصریح کرد: کشور ما از مزیت زیادی برخوردار است بنابراین می توانیم این کار را انجام دهیم؛ افغان ها و همچنین پاکستان از ایران درخواست برق کرده اند اما با این حال تا افغان ها بخواهند این سدها و برق ایجاد شود زمان زیادی می برد ولی به هر جهت ما
می توانیم در این زمینه کار بکنیم و برق کشور افغانستان و پاکستان را از
مراکز خودمان تامین کنیم.

خبرنگار اوشیدا: چندی پیش زابل به عنوان آلوده ترین شهر دنیا انتخاب شد جدا از مسائلسیاسی آیا نمی شد از این موضوع در جهت همراه سازی جامعه جهانی والملل در منطقه استفاده کرد و پای مجامع بین المللی را به منطقه سیستان باز کرد؟

فرماندار زابل اظهار داشت: این که زابل به عنوان بحرانی ترین شهر دنیا انتخاب شده؛ این آلودگی مربوط به همین یکسال، دوسال نیست چرا که طوفان های سیستان از قدیم بوده و الان هم ۱۸ سال خشکسالی داریم ولی منعکس و طرح موضوع نمی شده ولی بنا را براین گذاشتیم که شفاف سازی کنیم و میزان آلایندگی را اعلام کنیم و واقعا هم بر این روش پیش رفتند تا نظر دنیا را جلب
کنند چرا که تا نگوییم در چه وضعیتی هستیم که آنهامطلع نمی شوند لذا این طرح موضوع انجام شد.

ناظری ابراز داشت: قبلا هم این آلودگی وجود داشته و میزان آلایندگی شاید هم بیشتر بوده به طوری که در سال ۱۳۸۰ آلودگی آن چنان زیاد بود که در فضای خانه و در منزل با ماسک می خوابیدیم.

وی تاکید کرد: الان این موضوع مطرح و اعلام شده است بنابراین مجامع بین المللی وادار به همکاری می شوند که در واقع این فرصتی است برای چاره اندیشی برای کانون های بحران و
کانون های ریزگرد که بیشتر در تالاب هامون و همچنین در خاک افغانستان وجود دارد.

ناظری همچنین کفت: برای اینکه شرایط موجود را بهبود دهیم باید با کمک مجامع بین المللی به سراغ کانون های موجود در داخل افغانستان رفت همچنین باید برای تالاب
هامون آب بیاید، نیزارها احیا و محل ریزگردها را پوشش گیاهی تشکیل دهد تا دیگر این این ریزگردها در مدتی قبل خبرگزاری ها گزارش های تصویری فاجعه باری از زابل تهیه کردند به نظر شما انتشار این تصاویر می تواند به شهرستان زابل کمک کند یا خیر؟

فرماندار زابل عنوان کرد: باید با دو دید متفاوت به این مسئله نگاه کنیم بنابراین در نگاه اول قصد اطلاع رسانی و آگاه سازی مسولین و در واقع مقامات بالا را می بینیم تا از شرایط موجود درسیستان مطلع شوند ولی این گفتن ها نباید باعث شود که ما امیدواری و آرامش را از مردم و جامعه بگیریم بلکه باید جامعه احساس کند به سمت بهتر شدن پیش میرود که این موضوع به اصطلاح یک تیغ دوطرفه است یعنی باید جامعه احساس کند به سمت بهتر شدن و حل مشکلات پیش می رود و در عین حال آرامش و نشاط و امید جامعه را خراب نکنیم.

انتهای پیام//