امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۵۰۰۳۸

زیروهج در گزارشی به تمایل آمریکا برای نزدیک شدن به جمهوری اسلامی ایران پرداخت.

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: زیروهج در گزارشی تحلیلی نوشت اگرچه وزارت امور خارجه آمریکا در گزارش سالیانه خود در خصوص موضوع تروریسم جهانی، ایران را یکی از اصلی ترین کشورهای حامی تروریسم معرفی کرده،اما نشانه ها حاکی از آن است که آمریکا تمایل به نزدیک شدن به جمهوری اسلامی ایران را دارد.

نویسنده این گزارش می افزاید ظاهرا آمریکا به نوعی در حال تکرار اشتباه تاریخی سال 1979 خود است و دست دوستی خود را به سوی حکومت جمهوری اسلامی ایران دراز کرده است. چرا دولتمردان آمریکایی باید فکر کنند که انجام دوباره یک کار تکراری، شاید نتیجه متفاوتی داشته باشد؟

رهبران برجسته عربستان سعودی، هفته گذشته در واشینگتن با دیپلمات های ارشد آمریکایی و مقامات نظامی آن کشور دیدن کردند. آن ها به شدت نگران این موضوع هستند که آمریکا با ایجاد نوعی «همکاری راهبردی» با ایران، در حال وخیم تر کردن اوضاع خاورمیانه است.

طبق مدارک سری که تازه از طبقه بندی خارج شده ، دولت کارتر معتقد بود به قدرت رساندن آیت الله خمینی در ایران، و در عین حال خالی کردن پشت شاه، روس ها را منطقه دور نگه می دارد، از هم پیمانان آمریکا محافظت می کند و جریان نفت به سوی کشورهای صنعتی را روان نگه می دارد.

نویسنده همچنین ادعا می کند نتیجه چندین دهه دیپلماسی آمریکا در قبال ایران این است که از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی، مرگ آمریکایی های بسیاری رقم خورده است و دادگاه های آمریکا نیز ایران را به اتهام دست داشتن در این مرگ و میرها به پرداخت 50 میلیارد دلار غرامت محکوم کرده است. نظامیان آمریکایی نیز از ایران ضربه خورده اند. هزاران آمریکایی در اثر مواد منفجره ایرانی در عراق و افغانستان، جان خود یا بخشی از اعضای بدن خود را از دست داده اند.

شاید بتوان بحث کرد که آمریکا گاهی مجبور می شود با کشورهای نه چندان دوست، مصالحه کند. نمونه آن همکاری آمریکا با شوروی علیه نازی ها در جنگ جهانی دوم بود. پس ممکن است به ذهن کسی خطور کند که این توافق هسته ای اخیر با ایران، به نوعی «مصالحه» و «همکاری» نیاز دارد.

دولت اوباما تلاش کرده استقبال از ایران را با ذکر مزایای توافق هسته ای با ایران توجیه کند. اما این توافق اخیر، اصلا توافقی نبود. چون ایرانی ها چیزی را امضا نکردند.

اعضای مجلس شورای اسلامی ایران نیز به وضوح گفتند فقط به بخش هایی از توافق که با آن موافقند پایبند خواهد بود و اصرار داشتند که آمریکا باید انعطاف پذیری متقابل داشته باشد.

بدتر این که بر اساس مفاد همین توافق، ایران تا ده سال دیگر قادر خواهد بود یک کشور کاملا مشروع هسته ای باشد. علاوه بر آن، برخلاف وعده ها و قطعنامه های سازمان ملل متحد در خصوص ایران، برنامه موشک بالستیک کشور کماکان پابرجاست و ایران به بزرگ ترین تولید کننده موشک در خاورمیانه تبدیل شده است.

حالا سوال این جاست که چرا آمریکا اصرار دارد دست دوستی خود را به سوی ایران دراز کند؟