چندین نسل از خاندانش سردمداران موسیقی سیستان بوده اند.

وی علاوه بر مهارت بسیار بالا در نواختن گوشه ها و ملودی های اصیل سیستانی با ساز سرنا در ساخت انواع سازهای محلی هم چون: دهل، رباب، قیچک، سرنا و.... مهارت داشت. او در کارگاه کوچک خود در خانه با کمک پسرانش که همه نوازنده هستند به ساخت ساز می پرداخت.

حدیدی آخرین فرزند خانواده بود که بعد از فوت ١٠ برادرش برای پدر و مادر آنقدر عزیز می‌شود که پدر او را (گل آقا) می‌نامد و تاکنون هم به این نام شهرت داشت.

آخرین نسل ایشان نوه اش یاسین حدیدی با سن ١٢ سالگی با مهارت تمام ساز رباب را می نوازد. گل آقا می گفت حیف است که خانواده و فرزندان من به جز موسیقی به کار دیگری بپردازند و من تمام تلاشم را می‌کنم تا تمام اعضای خانواده ام هنرمند. موسیقی شوند.

آخرین اثر او آلبوم موسیقی به نام (سرچک) است که به همت انجمن موسیقی استان تولید شده است. در این اثر ملودی های یک مراسم عروسی از ابتدا تا آخرین مرحله ی آن مراسم ضبط شده است که اثری کاملا پژوهشی در حوزه موسیقی سیستان به شمار می رود.

گل آقا هنرمندی متعهد بود که عمری را با سربلندی، عزت نفس و تعهد به هنرش، فرهنگش و خانواده‌اش زندگی کرد، از دست دادن سرمایه‌هایی چون او ضایعه ای جبران ناپذیر برای جامعه فرهنگ و هنر است.