به گزارش پایگاه خبری
اوشیدا؛ یکی از مهمترین عوامل مهم خشکسالی در سیستان تبخیر آب بالا در این منطقه است، گرمای هوا و همچنین عدم ورود آب جایگزین باعث شده است تا در نهایت آب سیلاب های سال جاری که حجم مناسبی نیز برای آبگیری تالاب هامون بود خشک شود.
از طرفی عدم وجود برنامه مناسب برای تقسیمات آب باعث شده است تا آب ورودی به صورت مبتدی به مکان هایی ورود پیدا کند که هدف برخی از مدیران بوده است ، همچنین این آب گرچه در ایامی از سال باعث ورود حجم عظیمی از گردشگران به اطراف کوه خواجه شد اما در مکان مناسب آب باعث تبخیر زود هنگام آن گشت.
کارشناسان بر این باورند که آب نباید در تالاب محدود به منطقه ای خاص باشد ، حجم آب ورودی به منطقه سیستان در حالی می توانست در تقسیم بندی ماندگاری بالایی داشته باشد که این امر از سوی مسئولین امر به انجام نرسید.
عباس نورزائی کارشنان ارشد مدیریت روستایی در گفت و گو با پایگاه خبری اوشیدا در همین خصوص گفت: از ابتدا هم نباید دایک های ایجاد شده در تالاب هامون را مسدود می کردند.
وی افزود: آب ورودی باید به منطقه سنگل نیز بیشتر از این مقدار وارد می شد تا امروز با خشکی و تبخیر بالای آب رو به رو نمی بودیم.
اما حبیب الله دهمرده نماینده مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره گفت: سالی ۴۰۰ میلیون متر مکعب آب از چاه نیمه ها تبخیر می‌شود.
وی افزود: برای نگهداشت مردم استان سیستان و بلوچستان اولین مشکل آب است که باید همزمان برای رفع این مشکل چند اقدام در دستور کار قرار گیرد که از مهمترین آنها می توان به انتقال آب از دریای عمان اشاره کرد.
دهمرده همچنین تصریح کرد: همچنین می توان از چاه های آب ژرف بهره برد و برای این مسئله باید چند چاه ژرف دیگر در مناطق مختلف سیستان احداث شود.
انتهای پیام/
