به گزارش پایگاه خبری اوشیدا: وی چانگ می‌گوید: با همسرم بشدت درگیر شده بودم و خانه‌مان هم در هجوم سیلاب قرار گرفته بود. از طرف دیگر نوزادم معلول به‌دنیا آمده بود در لحظه‌ای دردناک تصمیم گرفتم خود و فرزند معلولم را بکشم.
این موضوع را با همسرم در میان‌گذاشتم اما او بی‌تفاوت هر دوی ما را رهاکرد و رفت. بچه‌ام را بغل کردم و خودم را در جریان سیل انداختم ولی هنگامی که طعمه سیل خروشان شده بودم از کرده خود پشیمان شدم و تصمیم گرفتم که هر طور شده خودمان را نجات بدهم.
به همین خاطر شروع کردم به فریاد کشیدن و از مردم کمک خواستم. حتی تصورش را هم نمی‌کردم که از این حادثه جان سالم به‌در ببریم ولی مردم با استفاده از طناب، من و نوزاد کوچکم را از مرگ حتمی نجات دادند. آن‌ها با تشکیل یک زنجیره‌انسانی خودشان را به سیلاب زدند و با بستن طناب هر دوی ما را از آب بیرون کشیدند.
«چانگ» اضافه می‌‌کند: تا دو سال پیش همه چیز خوب به‌نظر می‌رسید تا این‌که من باردار شدم و دختری افلیج به دنیا آوردم. شوهرم نیز بدون دادن هیچ پولی به ما، هر دویمان را رها کرد و من که بی‌خانمان و بی‌پول مانده بودم تصمیم به‌خودکشی گرفتم.
