امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۲۰۴۱۰

اوشیدا:تو دنیای امروزه اینقدر صحبت از موبایل و رایانه و ایترنت و گجت و ... شده که خیلی چیزاها به باد فراموشی سپرده شده است ، مثل همین احساسات ما آدم ها ،اصلا چقدر بهش بها می دهیم ؟

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا:؛ آیا می دانستید تو این دنیای پر از راز و رمز، احساسات ما آدم ها هم ، پاشون رو تو دنیای تکنولوژی گذاشتند ؟! اصلا تعجب نکنید ،تو این دنیا هیچ چیز عجیب نیست ! بگذارید اول از احساساتمون برای شما بگوییم احساسات من و شما مجموعه اي از حالاتیه مثل ، خشم، تنفر، شادي، عشق، اندوه، آرزو، ترس و... که احساسات هر فرد را تشكيل مي دهند، حال یک سوال پیش می آید ، اینکه اصلا احساسات را می شود توضيح داد؟!


ويليام جيمز و كارل لانگه دو روانشناس دانمارکی ، در اواخر قرن نوزدهم به نتايج مشابهي دست يافتند. آنها معتقد بودند كه افراد، تغييرات فيزيولوژيكي ناشي از تاثير احساسات را ثبت مي كنند و آنها را به صورت احساس و عاطفه بروز مي دهند. در واقع عكس العمل هاي جسمي، نه فقط نتيجه احساسات هستند، بلكه خود احساسات هستند.
در واقع احساسات می‌توانند، سیستم عصبی خودکار، غدد ترشح درون ریز، پاسخ‌های سیستم عصبی- اسکلتی بدن را تحت تأثیر قرار بدهند. درست به همین خاطر است که ما این همه نمود بیرونی و حس‌های بدنی در موقع احساسات داریم.
وقتی ستون فقرات شما به خاطر شنیدن یک خبر بد تیر می‌کشد، یا چهره‌تان گلگون می‌شود، وقتی می‌گویید دلگرمم کردید، دلسرد شدم، وقتی هنگام هیجان حس تهوع و ناراحتی در شکم می‌کنید.یا هنگامی که روز تعطیل از خواب برمی‌خیزید و از اینکه مجبور نیستید سر کار بروید، حس آرامشی درونی در سینه خود حس می‌کنید، زمانی که در محیط کار، پروژه‌‌ای که آن همه برایش زحمت کشیده بودید، متوقف می‌شود و به نتیجه نمی‌رسد، مأیوس می‌شوید و کل بدنتان یخ می‌کند، همه اینها علایم بروز و تأثیر احساسات در سیستم‌های بدن شماست.



حالا سوال اینجاست در مواقعی که هیجان زده می شویم آیا همه مان رنگ رخساره‌مان سرخ می‌شود؟! یا بهتر بگوییم پاسخ های بدنی به احساسات در همه آدم ها یکسان است ؟!
به تازگی پژوهشگران فنلاندی، در این مورد تحقیق جالبی انجام داده‌اند که نتایج اش در تازه‌ترین شماره نشریه Proceedings of the National Academies of Sciences منتشر شده است. بر این اساس غالبا احساسات ما به شیوه مشابهی بدن‌هایمان را تحت تأثر قرار می‌دهند.
این تحقیق به این صورت بود که ، پنج آزمایش روی ۷۰۱ فرد داوطلب انجام دادند و به تک تک این افراد سایه‌ای از شکل بدن نشان داده شد و همزمان داستان‌ها، عبارات، فیلم‌ها و یا تظاهرات صورت هنگام بروز احساسات برای آنها نمایش داده شد.
سپس از آنها خواسته شد که قسمت‌هایی از بدن که حس می‌کنند دچار افزایش یا کاهش فعالیت شده است، مشخص کنند. اگر احساس افزایش کارکرد پیدا کردند به تناسب شدت آن ناحیه را با رنگ قرمز یا زرد رنگ‌آمیزی کنند و کاهش کارکرد را با آبی یا سیاه مشخص کنند.

که نتایج این تحقیق خیلی جالب بود،در واقع در هنگام عصبانیت سرها قرمز می شد ، سرانگشتان پا و دست هنگام شادی روشن می شد ، آدم‌های افسرده هم آبی‌رنگ بودند!
تقریبا در هنگام بروز هر احساسی، قسمت سر از دید سوژه‌های آزمایش تحت تأثیر قرار می‌گرفت و رنگش به تناسب عوض می‌شد. ولی مثلا دست و بازوها، بیشتر هنگام بروز هیجان یا عصبانیت، تغییر رنگ می‌دادند که نشانی از آمادگی افراد برای درگیر شدن فیزیکی داشتند! دستگاه گوارش و نیز قسمت گلو، بیشتر در هنگام بروز حس نفرت و انزجار، فعال می‌شدند.
این احساسات درونی با وسایل و ابزار آزمایشگاهی مثل دستگاه‌هایی که میزان جریان خون یا دمای بدن را مشخص می‌کنند، قابل اندازه‌ گیری نیستند، آنها احساسات درونی عصبی ما هستند، اما جالب است بدانید که تشابه ما در حس کردن تظاهرات بدنی در هنگام بروز احساسات بسیار قابل توجه است و بر اساس این تحقیق به ۷۱ درصد می‌رسد.