یادداشت؛

رمضان ماه خدا و خاطرات قشنگ افطاری

دکتر فریبا قدرتی پژوهشگر خانواده و خوشبختی در یادداشتی به اوشیدا نوشت:  ماه رمضان ماه خداست و آن ماه برکت است، یادش بخیر باد همان روزهای زیبایی که هر سحر با پدر و مادر و خواهر و برادر هایم؛ دور یک سفره می نشستیم و با صدای دلچسب رادیو مناجات سحر را زمزمه می کردیم و بعد با آوای الله اکبر موذن اردبیلی، خدای مهربان را با قلب خود به آغوش می کشیدیم.   حقیقت این است که افسانه های نیک زندگی انسان ها جاودانه و ماندگار هستند، وقتی خاطرات قشنگ خود را مرور می کنیم آنچنان افکار نو و کهنه به هم می آمیزند و بر قلب ها اثر می گذارند، که همه را شگفت زده می کنند‌.  بگذارید برایتان از قصه های روز های رمضان بگویم، مادر سبزی می گرفت و با آداب خود آنها را شست و شو می داد و سپس با دستان مبارک آن ها را خورد می کرد و سور و سات یک آش پربرکت را راه اندازی می نمود، یک آش پر برکت راه اندازی می شد؛ نزدیک افطار من موظف بودم کشک بخرم، و او کاسه هایی به یک اندازه روی میز آشپزخانه می چید وفرد فرد همسایگان را در نظر می گرفت و آرزویش این بود، که آنان افطار را با کاسه آش نذری ما باز کنند و با این کار ما را به فیض برسانند و به ما کمک کنند و قدم هایمان را به سوی رضایت الهی رهنمون سازند.   هنگامی که آن روزها را مرور می کنم سرخوشی ام چند برابر می شود، ناخود آگاه محو تماشای جوش و خروش آن منظره ی مسرت بخش می شوم، بدیهی است اصل شفقت می تواند به نیرویی شفا بخش در زندگی ما و جهان ما بدل شود.   بنابراین رمز و راز خوشبختی این است که؛ احساساتی را پرورش دهیم که برایمان شفقت و قدردانی را به ارمغان آورد، خود را آنگونه تربیت نماییم که ذهنمان از خودخواهی نجات یافته و جانمان به وسعت و انبساطی بی مرز و بی محدودیت دست یابد، شاید فصلی تازه در هر رمضان در زندگی ما ایجاد شود، به قول بزرگی بیاییم با باطن خود به خدا برسیم که زندگی این گونه شیرین می شود.  
انتهای خبر/