۱

مرواریدی گرانقدر در دست بانوان ایرانی/ حجاب اهرمی جهت مبارزه با تهاجم فرهنگی/ افت توليد و كاهش سطح كيفيت در مراكز آلوده به افراد بي‏ حجاب

به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ نقش خانواده در پروسه ايجاد جامعه سالم، يك نقش بى‏بديل است و در اين ميان نقش حجاب و پوشش اسلامى در سلامت و استمرار پيوند خانوادگى، غير قابل انكار است. در مقابل، برهنگى، سمّ كشنده ی نظم و پیوند موجود درنهاد خانواده است.

آمارهاى مستند نشان مى‏دهد كه با افزايش برهنگى در جهان، طلاق و از هم گسيختگى زندگى زناشويى در دنيا همواره بالا رفته است؛ زيرا «هر چه ديده بيند، دل كند ياد» و هر چه دل در مقوله هوس‏هاى سركش بخواهد، به هر قيمتى باشد، به دنبال آن مى‏رود و به اين ترتيب، هر روز دل به دلبرى جديد مى‏بندد و با قبلى وداع مى‏كند؛ اما در محيطى كه «حجاب» حاكم است و شرايط ديگر اسلامى رعايت مى‏شود، دو همسر تعلق به يكديگر دارند و احساساتشان و عشق و عواطفشان، مخصوص يكديگر است.

طبق تحقیقات گسترده، افت توليد و كاهش سطح كيفيت در مراكز آلوده به افراد بي‏ حجاب وجود دارد


دارنده عنوان برتر همایش شعر عاشورایی اظهار داشت: تحقيقات گسترده و به ويژه پژوهش‏هاي ميداني، حاكي از افت توليد و كاهش سطح كيفيت در مراكز آلوده به افراد بي‏حجاب، بر درستي اين سخن گواهي مي‏دهد.

سراجی خاطرنشان کرد: وقتی زن در جهت تجمل و خودنمايي و مورد پسند واقع شدن در اجتماع و جلب توجّه مردان گام بردارد؛ در دغدغه مقبوليت خويش فرو رود و نقش مادري را به فراموشي سپارد؛ و از آن سوي مرد در انديشه رسيدن به تمكين‏هاي نوتر و پر رونق‏تر به سر برد و نقش پدري را فراموش كند، بنيان خانواده بر باد مي‏رود.

وی بیان داشت: بي‏ ترديد كانون خانواده با اموري چون توجّه به لباس و بدن و روي و موي و انگشت نما شدن و مشخص‏تر معرفي كردن خود، پيوند تنگاتنگ دارد و پرداختن بدين امور و فراموش كردن اهداف خانواده و نيازهاي برتر، پايه‏ هاي خانواده را متزلزل مي‏سازد

نافذترين عامل رشد رواني و شخصيتي انسان، سطح حرمت خود فرد است

شاعر سیستانی اذعان داشت: به راستی که قطعي‏ترين عامل رشد انسان «ميزان ارزشي» است كه هر فرد براي خود قائل است ؛ به عبارت بهتر، نافذترين عامل رشد رواني و شخصيتي انسان، سطح حرمت خود فرد است.

سراجی عنوان کرد: درجه ارزيابي فرد از خود، حرمت خود خوانده مي‏شود و در واقع باز خوردي از مورد قبول بودن و مورد قبول نبودن به شمار مي‏آيد. اين قضاوت در قالب رفتارهاي كلامي و غير كلامي بروز مي‏كند و گستره‏اي است كه فرد خود را در آن پهنه توانا، مهم، موفق و با ارزش و يا ناموفق وبي‏ارزش می داند.

وی ادامه داد: چنان كه گذشت، «سطح حرمت خود» در سازش يافتگي هيجاني، اجتماعي و عاطفي تأثير بسيار دارد و از عوامل تعيين كننده اساسي در شكل ‏دهي الگوهاي رفتاري و عاطفي است؛ به گونه‏ اي كه ترديد افراد در ارزشمندي‏شان به ناتواني در رسيدن به زندگي عاطفي موزون مي‏انجامد.

وی در این راستا گفت: اين افراد همواره از آشكار شدن ناتواني‏هاشان هراسناكند و صحنه را ترك مي‏كنند. از طرفي خلاقيت با «سطح حرمت خود» رابطه كاملاً مستقيم دارد.

وی تاکید کرد: به راستي آيا برهنه شدن و كشاندن رفتارهاي جنسي به كوچه و خيابان به آدمي ارزش مي‏دهد و انسان را از احساس ارزشمندي بهره‏مند مي‏سازد؟ البتّه شايد احساس رضايت آني و زود گذر پديد آورد، ولي كم‏تر كسي است كه بر خورداري از اين حالت و رفتار را ارزش تلقي كند و شخص برخوردار از اين روحيه را ارزشمند بداند.

وی با بیان اینکه، افزون بر اين، تأمين هر خواسته‏ اي هميشه با احساس رضايت همراه نيست خاطرنشان کرد: در جامعه ‏اي كه برهنگي تمام شريان‏هاي آن را پر كرده و زن و مرد همواره در حال مقايسه داشته ‏ها و نداشته ‏هاي خويشند، انسان‏ها در تشويش مستمر و دلهره هميشگي فرو مي‏روند؛ زيرا رقابت و مقايسه در ميداني رخ مي‏نمايد كه ظرفيت رقابت ندارد و بدين سبب، آدمي به تنوع طلبي حريصانه كشيده مي‏شود.


انسان بر خوردار از حجاب، با دور نگهداشتن خود از دسترس ديگران، سطح ارزشمندي خود را ارتقا مي‏بخشد

شاعر سیستانی خاطرنشان کرد: بي ‏ترديد تا وقتي اين انديشه فضاي ذهن آدمي را آكنده است، فرصتي براي بروز خلاقيت و ابتكار باقي نمي‏ماند چرا که ذهنِ مشغول به تصاحب دل ديگران و جلب نظر مردان و پسنديده شدن، هرگز انديشه علمي را بر نمي‏تابد و نمي‏تواند يافته‏ هاي تازه عرضه كند.

سراجی در این راستا اذعان داشت: او در پي آن است كه در وضعيت موجود پسنديده شود نه آن كه وضعيت را تغيير دهد و با ابتكار و خلاقيت، طرحي نو در اندازد و از سوي ديگر، از آن‏جا كه احساس بي‏ ارزش بودن تمام وجود اين افراد را پر كرده است، در پي جبران اين كمبود بر مي‏ آيند و چون آسان‏ترين راه رسيدن به اين احساس، مقبول ديگران واقع شدن است، از طريق عرضه پيكر خود در اين مسير گام بر مي‏دارند تا به شكلي، احساس ارزشمندي از كف رفته خود را جبران كنند.

سراجی با عنوان اینکه، در حالي كه شخص بر خوردار از حجاب هرگز چنين نيازي را احساس نمي‏كند ادامه داد: در نگاه او بهترين راه جبرانِ احساسِ ارزشمندي آن است كه خود را از دسترس بيگانگان دور نگهدارد و مقام و موقعيت خود را پايين نياورد گويا از همين رو است كه ويل دورانت فیلسوف و نویسنده آمریکایی مي‏گويد: زنان دريافتند كه دست و دل بازي مايه طعن و تحقير است.

وی خاطرنشان کرد: بابراين، چنين افرادي هم ارزشمندي را از كف داده‏ اند و هم در جبران آن به بيراهه رفته ‏اند چرا که راه رسيدن به احساس ارزشمندي پايدار، رفتن در پي كسب صفات ارزشمند و پايدار است.

وی بیان داشت: انسان بر خوردار از حجاب، با دور نگهداشتن خود از دسترس ديگران، سطح ارزشمندي خود را ارتقا مي‏بخشد تا آن‏جا كه مرد، نيازمندانه به آستان وي روي مي‏ آورد.

وی ادامه داد: بي ‏ترديد اگر زنان اين مفهوم را به طور كامل درك كنند، به پوشيده داشتن و مخفي ساختن پيكر خويش بيش‏تر گرايش نشان مي‏دهند و پي خواهند برد كه راه احساس ارزشمندي در دسترس و مقبول بودن لحظه به لحظه نيست.


وی با بیان سخن راسل مبنی بر "از لحاظ هنري، مايه تأسف است كه بتوان به آساني به زنان دست يافت." ادامه داد: ويليام جيمز، پدر روانشناسی مدرن آمریکا به صراحت توصيه کرده که "زنان عزّت و احترامشان به اين است كه به دنبال مردان نروند، خود را مبتذل نکنند و خود را از دسترس مردان ،دور نگهدارند" بنابراین حجاب احساس ارزشمندي است؛ كه موقعيتي بلند مرتبه براي زنان پديد مي‏آورد و مردان را در محدوديت فرو مي‏برد.

سراجی گفت: اگر چه در بيان به زنان گفته مي‏شود كه پوشيده بيرون آييد؛ ولي واقعيت آن است كه به مرد نیز گفته مي‏شود، بهره برداري جنسي در همه جا ممنوع. چون راه چشم را كه نافذترين كانال حسي مردان است، نمي‏توان سد كرد.

انتهای پیام//