فروغ جاویدان یا سقوط جاویدان!/ عملیات مرصاد موجب مرگ سیاسی و نظامی منافقین شد

به گزارش اوشیدا به نقل از عصرهامون، شاید کمتر کسی باشد که نام عملیات مرصاد و غرور آفرینی رزمندگان ایرانی و مردم شهید پرور این آب و خاک را نشنیده باشد؛ هرچند روزهای جنگ تحمیلی پر است از قصه ها و حماسه سازی های فرزندان انقلاب اما این عملیات پایانی برای منافقان بود و به دشمنان ایران اسلامی نشان داد مردم این کشور همواره در برابر هر هجومی ایستادگی کرده و با بصیرت والای خود دشمنان را از دوستان تشخیص می دهند.

عملیات مرصاد آخرین عملیات رزمندگان اسلام در جنگ تحمیلی هشت ساله بود اما با یک تفاوت اساسیآ این بار نیروهای دشمن از جنس عراقی و مزدوران اجیرکرده غربی عربی نبودند، بلکه جوانان ایرانی بودند که در قالب یک نیروهای شبه نظامی تا دندان مسلح موسوم به ارتش آزادی بخش ملی، تحت رهبری مجاهدین خلق، با حمایت صدام به مرزهای ایران حمله ور شده بودند و مرصاد پاسخی دندان شکن برای عملیات فروغ جاویدان منافقین بود.

بی تردید در تاریخ این مرز و بوم، دو گروه بزرگترین خیانت ها و جنایات را در حق سرزمین مادریشان مرتکب شدند و تا ابد نامشان برای هر ایرانی یادآور خیانت و جنایت شد، اول حزب توده که وطن فروشانه از سرنگونی مصدق تا انقلاب پیوسته دست به دسیسه های گوناگون و خیانت های بی شمار زده و گروه دوم نیز گروهک مجاهدین خلق که برای ملت ایران به عنوان منافقین شناخته می شوند.



منافقین از آغاز تا پایان
با نگاهی به تاریخ ایران و اتفاقات پیش از انقلاب اسلامی ایران و پس از آن به حقایقی میرسیم که دانستنش برای هر ایرانی واجب و لازم است، مجاهدین خلق سازمانی شبه روشنفکری با ایده اولوژی عجیب و از خود ساخته هستند که آشی تلخ از سوسیالیزم، فاشیسم و اسلام را به عنوان باورشان ساخته و پرداخته اند و معتقد به مبارزه مسلحانه بود به گونه ای که در این راه دست به هر جنایتی زدند، اما کاری که سران وطن فروش و غرب گرای این گروهک طی دوران جنگ در حق مردم این سرزمین کردند در طول هزاران سال تاریخ این آب و خاک از نظر اوج خیانت ها، جنایت، توطئه و تروریسم بی مانند بود.

منافقین پس از ناکامی در جنگ شهری علیه جمهوری اسلامی ایران و از بین رفتن رده های بالا، از سال 61 به دستور رجوی، راهی عراق شدند انتخاب کشور عراق به‌عنوان مقصد بعدی سازمان، دو عامل کلی داشت؛ اول اینکه عراق در همسایگی جمهوری اسلامی ایران بود و به تبع، سازمان نیز به مرز های ایران نزدیک بود. عامل دومی که رهبران سازمان را ترغیب به انتخاب عراق برای مهاجرت کرد، جنگ میان رژیم بعث و جمهوری اسلامی بود.

با پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران، عراق وارد یک بن­بست سیاسی و نظامی شدیدی شد به گونه ای که دیگر صدام حسین توطئه­های وسیعی را که از جانب اربابان غربی خود برعلیه انقلاب اسلامی تدارک دیده بود نقش بر آب دید از سوی دیگر گروه­ها و عناصر به اصطلاح «اپوزیسیون» نیز شوک شدیدی دیدند که در این بین بیش از همه منافقین به عنوان گروهی که همه حیثیت نداشته و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بوده و دست به هر جنایتی زده بودند که ایران را به استکبار بسپارند بیشترین صدمه و لطمه را از پذیرش قطعنامه توسط ایران متحمل شدند به همین جهت نیز با طرح ریزی نقشه ای شوم و برای خروج از بن بستی که واردش شده توطئه­ای دیگر به مرحله اجراء در آوردند.



مرصاد؛ گورستان منافقین شد
منافقین که در تحلیل­های درون گروهی خود، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را غیر ممکن می دانستند و به صراحت ادعا می­کردند که جمهوری اسلامی فقط زمانی به صلح رضایت خواهد داد که از جنبه­های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد و تحت چنین شرایطی سقوط رژیم حتمی و در نتیجه قدرت حکومتی به سازمان منتقل خواهد شد. بنابراین فرصت پیش آمده را زمان مناسبی برای دستیابی به اهداف پلید خود پنداشتند.

فرماندهی عملیات فروغ جاویدان برعهده‌ی مسعود رجوی بود، این عنصر خود فروخته استکبار به عناصر فریب خورده این گروهک چنین گفته بود: «نیروهای ایرانی به خاطر حمله­های بی­امان عراق از هم پاشیده و جبهه­ها خالی است؛ در داخل هم دولت اقتداری ندارد؛ چون قطع­نامه را قبول کرده. مطمئن باشید به کرمانشاه که برسیم، همه مردم ایران پشتیبان ما خواهند شد و با گاو و گوسفند به استقبالمان می­آیند بقیه بحث­ها هم بماند برای میدان آزادی.»

منافقین ۱۴:۳۰ دقیقه‌ روز سوم مرداد ماه سال ۱۳۶۷ با در اختیار داشتن ۲۵ تیپ که مجموعا چهار تا پنج هزار نفر را در بر می‌گرفت و همچنین با بهره گیری از مساعدت‌های دولت عراق که شامل ۱۲۰ دستگاه تانک، ۴۰۰ دستگاه نفربر، ۹۰ قبضه خمپاره انداز ۸۰ میلی متری، ۳۰ قبضه توپ ۱۲۲ میلی متری، ۱۵۰ قبضه خمپاره ۴۰۰ میلی متری، هزار قبضه تیربار کلاشنیکف، ۳۰ قبضه توپ ۱۰۶ میلی متری و هزار دستگاه کامیون و خودرو به مرزهای غربی کشور حمله کرده و از قصرشیرین در استان کرمانشاه وارد خاک ایران شده و پس از گذشتن از شهرستان‌های سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلام آبادغرب پنجم مرداد ماه در تنگه چهار زبر توسط نیرو‌های ارتش، هوانیروز، سپاه و مردم مقاوم کرمانشاه زمین گیر شدند و این مکان به گورستان ابدی آن‌ها تبدیل شد.



همکاری همگانی برای نابودی منافقین
در عملیات مرصاد 3 گردان از تيپ نبي اكرم(ص)، تيپ مسلم و یک گردان نیز از ايلام دشمن را قافلگیر کرده و از پشت به اسلام آباد حمله كردند، منافقين که با خیال خام خود هیچگاه تصور نمیکردند عراق از ترس ایران فرار کند و همانند روزهاي قبل، نيروهاي عراقي همچنان در اين مناطق حضور دارند از پاتک سخت رزمندگان اسلام بی خبر بودند اما عراقي ها که در 8سال جنگ تحمیلی طعم تلخ شکست از ایران را چشیده بودند عقب نشيني كرده و منطقه به دست رزمندگان ایرانی افتاده بود.

پيش از اين نیز برخی از نيروهايی كه از اهالي اسلام آباد بوده و به تمام راه هاي شهر آشنايي داشتند در یک اقدام قهرمانانه با نفوذ به داخل شهر دشمن را ترسانده و سازماندهي منافقين را در داخل شهر بر هم زدند، در این بین منافقين براي ترميم ضربات وارده و افزایش توان دفاعی خود 2 تيپ از نيروهاي حاضر در محور حسن آباد را فرا خواندند تا با پيشروي رزمندگان اسلام مقابله كنند.

از سوی دیگر نيروهاي لشكر 27 محمد رسول الله(ص) که از سه راهي غرب اسلام آباد و از پشت پمپ بنزين، دشمن را دور زده و تلفات زيادي بر آنها وارد کرده بودند با همکاری دیگر نیروهای عمل کننده توانستند اسلام آباد از اختيار نيروهاي منافقين خارج کنند، همچنین خلبانان نيروي هوايي که کار پشتیبانی هوایی و حمایت از نیروهای زمینی را بر عهده داشتند در ابتدای عمر آسمان ایران را امن کرده و در ادامه با 123 سورتي پرواز، مواضع منافقين را در هم كوبيدند که این مهم نیز در کنار پیشروی زمینی شیرازه نیروهای منافقین را از هم پاشید.



مرصاد؛ پایانی ابدی برای گردنکشان خارجی
هنوز ساعتی از آزاد سازي شهر اسلام آباد نگذشته بود که يگان هاي سپاه پيشروي خود را به سمت "كرند" آغاز كردند، قبل از رسيدن نيروهاي ایرانی به اين شهر و در ساعت 3 نيمه شب، 3 فروند هلي كوپتر ترابري ارتش عراق که کار منافقین را تمام شده میدیدند در "كرند" به زمين نشستند و تعدادي از كادر اصلی منافقين و رهبري سازمان را از شهر خارج کردند، این موضوع که خود نشان دهنده شکست منافقین بود پازل نابودی این گروهک ضد ایرانی اسلامی را کامل کرد به گونه ای که پس از مدتي با پيشروي نيروهاي خودي به سمت این شهر و انهدام تانك هاي زره پوش برزيلي و خط دفاعی مستحکم منافقين، دشمن هر آنچه داشت را پس از 48 ساعت بر زمين نهاده و با پای پیاده به سمت مرزهای غربی متواری شد.

در اين عمليات چیزی در حدود هزار و 600 تا دو هزار نفر از نيروهاي منافقين به هلاكت رسيدند و بیش از هزار تن نیز زخمي شدند، درمیان اجساد كشته شدگان و اسرا، تعدادي از كادرهاي سازمان و فرماندهان تيپ ها که نتوانسته بودند همراه رجوی فرار کنند نیز ديده مي شدند به اين ترتيب، منافقين پس از تحمل يك شكست سخت و سنگین استراتژيك در پشت تنگه پاطاق در روز 7مرداد ماه رسماً به شکست اعتراف کرده و اعلام کرد از شهرهاي اسلام آباد و كرند عقب نشيني كرده اند، اما حافظه تاریخ تا ابد به یاد خواهد داشت این عناصر خود فروخته برای تحویل خاکشان به شیطان دست به هر جنایتی زدند.

انتهای پیام/