امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۲۳۳۵۴

اوشیدا: اگر کسی روز عید و تحویل سال لباس سیاه بر تن داشته باشد ،تا آخر سال دچار ماتم هست بنابراین موقع تحویل سال ،لباس مشکی داخل چمدان گذاشته می شد.

پایگاه خبری اوشیدا: دو کار در سیستان به هر شکلی که بود انجام می شد،۱-تمیز کردن اتاقها و شستشو ۲-تهیه لباس عید

مردم سیستان از عید استقبال خوبی می کردند به گونه ای که اگر کسی از آنها چند ماه به عید مانده فوت می کرد نیز شستشو ،تمیز کاری اتاقها و حتی تهیه لباس انجام می شد و به اصطلاح باید از "گیر" بیرون می آمدند.یعنی لباسهای مشکی را در می آوردند ،چند روز مانده به عید ،بزرگ خانواده با همسرش می آمد دستور می داد مردان اصلاح کنند و ریش خود را بتراشند و زنان هم لباس مشکی را از تن درآورده و لباسی رنگی بپوشند (در گذشته مردان سیستانی برای عزاداری لباس مشکی نمی پوشیدند و فقط شالی از گردن می آویختند)این مردم اعتقاد دارند که موقع تحویل سال هیچ چیز سیاهی نباید تن انسان باشد یا حتی داخل حیاط خانه قرارداشته باشد،زیرا سیاهی نشانه ماتم است.

اگر کسی روز عید و تحویل سال لباس سیاه بر تن داشته باشد ،تا آخر سال دچار ماتم هست بنابراین موقع تحویل سال ،لباس مشکی داخل چمدان گذاشته می شد.

تهیه لباس عید به دو گونه بود:۱- خرید از بزازها۲-بافتن پارچه توسط جولاها ،جولاها کارشان پارچه بافی بود.

در هر روستا چندین کارگاه پارچه بافی قرار داشت،لذا زن خانواده مدت ها قبل از عید بعد از پنبه چینی ،در تدارک تهیه لباس می شد،یعنی بقیه زنها را هم برای همکاری دعوت می کرد،آنها ابتدا پنبه دانه ها را با یک نوع چرخ به نام (چه رک) از پنبه جدا کرده و با چند چوب بلند و نازک روی پنبه ها می زدند و در اصطلاح پنبه ها را (پیشکه) می کردند،پنبه های آماده شده را دسته دسته کرده و با یک نوع چرخ بنام (چر) به نخ تبدیل می کردند.

نخ تهیه شده دو نوع بود: نخ باریک و نخ ضخیم .نخ باریک جهت تهیه لباس و نخ درشت برای ملحفه و حوله بکار می رفت. نخها را با رنگهای گیاهی به رنگ دلخواه در می آوردند و بعد نخ را برای بافت لباس به کارگاههای پارچه بافی می دادند .نوع نقشه ورنگ را هم خودشان به آنها سفارش می دادند.

روز قبل از عید دوخت لباس عیدی به اتمام رسیده بود و آماده بود تا صبح روز عید ،همه لباسهای نو خود را بپوشند .مردم اعتقاد داشتند که با نو شدن طبیعت مردم هم باید نو و تازه شوند و کهنگی را از تن بدر کنند.