امتیاز مثبت 

کد مطلب: ۱۳۰۹۷

اوشیدا:

نیاکان ما در"حوزه ی" پهن پیکر تاریخی وفرهنگی "هیرمند فرمند" اینگونه پنداشته واینگونه به یاوری "قلم ونوشته""اندیشه ی" ارجمند خویش را برای نیامدگان به میراث گذاشته اند که "هستی انسانی"از رازهای همگون وهمسان بسیاری آفریده شده ، از یک سرشت آغاز ،و"رو" به سوی یک هدف درفرازهای زیبا ودوردرزندگی بشر دارد.کتاب تاریخ سیستان آنجا که به برشماری برجستگی های فرهنگی سیستان می پردازد،می نویسد که".بیشترین فضلی شهر سیستان را این است که اول نام وخبراو-پیامبر اسلام(ص)-صلی الله علیه بزبان مردمان خاص وعام آنجا رفته شد...وپیشتر ازآن نیز می نویسد "که مردان وزنانش برآن طریقت بودند که آدم(ع)آورده بود... بدینگونه یادآور می سازد که مردمان حوزه ی فرهنگ خیز وتمدن ساز هیرمند از روشنای تاریخ با نوای آسمانها وراز توحید آشنا بوده اند.رازهایی که آگاهی وفهم آنها به باروری فرهنگ وتوسعه تمدن بشر می انجامد.یک راز از هزارن گفته ی خداوند هستی ها درآخرین سخن ،،"قرآن مجید" "دستور" به گردش وجستجو درزمین وآسمانها برای آشنایی وآگاهی از"کیفیت" وسازوکار هستی، از چشم خرد "اندیشه ورز" وتمدن سازاست.جای جای گفته ی خداوند به گردش روی زمین تاکید شده است.درروزگار ما" صنعت گردشگری"دراقتصاد وپویایی جامعه بشری جایگاه یگانه یی را ویژه ی خویش ساخته، این اصل درمیراث فرهنگی ایران وسیستان پیشترها بسیار شناخته شده بوده است.بررسیهای تاریخی بدرستی نشان می دهند که با ورود اسلام به ایران ،نگاه مردم به سه مقوله ی اصلی "طبیعت"،"جامعه"و"تاریخ"متاثر از توصیه های قران مجید جنبه دینی وعبادی به خود گرفت وخیزش بزرگ فرهنگی ایران برای شناخت هستی درنیمه شرقی با واژه ی سچزی=سیستانی=همسو وهم معنا گردید.به گونه ای که درسده های نخست اسلامی نزدیک به ۲۶۰ عالم ودانشمند ونزدیک به ۴۰۰کتاب ومقاله درسیستان دیده شده است.یکی از این کتابها "اشکال العام "نام دارد که ازآن ابوالقاسم جیهانی است.این شخص نخستین جهانگرد وجغرافیا نویس ایرانیست که اصل ونسب سیستانی دارد و متن های تاریخی خانواده ی اوراپیشتراز "شهریاران" شهر تاریخی وتجاری "بست "bostنام برده اند.افزون براینها درفرهنگ گفتاری مردم گل گفت وواژگان کهنی هنوز شنیده می شود که درارزشمندی جهانگردی می گوید" دنیا گشتن،بهتر از دنیا خوردن است".یا واژه های"کل وردیkal vardee" که با طبیعت گردی ، واژه ی سیر چراsaer chara که باگردشگری خوب وکامل ،وواژه های دیگری مانند دغال گردیdaghal gardeeیا بیابان گردی وشرگردیshargardeeکه با شهرگردی ،واژه ی "رایی" raee"راهی" ،یا مسافر، هم معنا هستندوهمه بدرستی نشان دهنده فرهنگ وآیین ویژه ی گردشگری درسیستان است.
مسافر و"راهی" راه های دورهمیشه با آیین ویژه ی خودش پیوند داشته.به گونه ایکه خداحافظی وحلایت همیشه از آشنایان ودوستان وحق داران رعایت می شده.درگذشته وحال به افراد مسافرمبالغی از سوی نزدیکان کمک می شده واین سنت نیک چون ریشه درفرهنگی دیرین وانسان مدار داشته واژه ی خودش رانیز دارد،واژه ی"سررایی"sarraeeهمان سر راهی است.پولی که سر راه به مسافر از سوی دیگران کمک می شود.درگذشته اگر مسافرت گروهی بود وجنبه مذهبی داشت حتما مراسم چاووشی وبدرقه تا خروجی شهر نیز اجرا می گردید.وصد البته از دیروز تا امروز ره آورد وسوغاتی نیزاز واژه های دلپذیر وماندگاری درمیراث فرهنگی بیادگارمانده ی سرزمین سیستان هستند.
سیستان امروز نزدیک به دوهزار اثر تاریخی وطبیعی رادرخود جای داده وازدید پژوهشگران وجهانگردان خارجی به بهشت باستان شناسان، لندن شرق ونمایشگاه تاریخ ایران شهره شده .شهرسوخته،دهانه ی غلامان ،کوه خواجه،اسیاهای بادی و...همه منزلت ثبت درفهرست آثار جهانی رادارا می باشند ودرصورت نگاه واقع بینانه ی مدیریتی می تواند از محورهای مهم توسعه حوزه ی تمدنی وتاریخی هیرمند محسوب شود.